بر شادی پیغمبر و زهرا صلوات بر آینه ی علی اعلی صلوات
هم مولد اصغر است و هم روز جواد بر کرب و بلا و طوس یکجا صلوات
@@@
معشوق، به باد داده گیسو صلوات بر نوگل کربلا ز هر سو صلوات
نقّاره زدند، ماه پیدا شده است بر جلوه ی آن هلال ابرو صلوات
@@@
بر دلخوشی ضامن آهو صلوات جانم! بفرست باز بر او صلوات
آمد دو علی دو جلوه از پیغمبر بر هر دل مشتاق علی گو صلوات
@@@
بر روی جواد، باز بهتر صلوات بر ناز نگاه علی اصغر صلوات
این نیست صدای این همه جمعیت! بفرست بلندتر به حیدر صلوات
@@@
با کلیک نمودن بر روی تصویر فوق به بخش
ویژه نامه ماه رجب و ولادت با سعادت امام باقر(ع)
وارد شوید
این ویژه نامه از سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید آوینی
گرفته شده است
با عطر تو گل شوق شکفتن دارد سرمستی و میل از تو گفتن دارد
ای باقر علم نبوی در شب عید این دل هوس مدینه رفتن دارد
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
بر ما نظری اگر نمایی کافیست ازکارم اگر گره گشایی کافیست
عیدی ولادت امام باقر در مجلس ما اگر بیایی کافیست
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
خدا برای مدینه قطاب آورده نه! زعفران...نه! عسل...نه! گلاب آورده
رسول آمده دنیا دوباره یا اینکه خدا دوباره کسی با کتاب آورده؟
برای اینکه زمین ناز آسمان نکشد خدا برای زمین آفتاب آورده
تمام معجزه های پیمبران با هم در او خدای به حد نصاب آورده
و در نمایش تفسیر احسن الخالق عجب ظرافتی در انتخاب آورده
امام ِ باقر ما اولین دوگوهره ایست که حق ز سلسله ی بوتراب آورده
پدر ز نور حسین...مادر از تبار حسن... خدا برای دعا مستجاب آورده...
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
این مدینه ستاره باران است چشم خورشید خیره برآن است
داخل مهد روح ایمان است روزگار زمین درخشان است
جان دین روی دست جانان است
این پسر از تبار ایران است
پسری از تبار شیر خداست نوه ی پادشاه کرب و بلاست
باقرالعلم ِ مکتب مولاست گل سجّاد و جلوه ی زهراست
لحظه
ای که برابر سقّاست
ماه و خورشید حق نمایان است
پنجی از جنس پنج تن آمد وارث علم ِ موتمن آمد
یادگار ابا الحسن آمد گل زهرا سوی وطن آمد
حسنینی به یک بدن آمد
آسمان را ببین که حیران است
آسمان مات این قیام و قعود حیدر دیگری به وقت سجود
کرم مجتبی در این مولود عشق شاه وفا به تار و به پود
انتهای درخش اش موعود
شاهد غرّش دلیران است
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
خواهم امشب باز شیدایى کنم از در رحمت تمنّایى کنم
تا شوم دور از تمام هرچه زشت سیر، در گلزار زیبایى کنم
گرچه خوارم، دم ز گل ها مىزنم یاد گل، یاد گل آرایى کنم
مدت کوتاه عمر خویش را صرف خدمت نزد مولایى کنم
از همین کوتاه خدمت، تا ابد زندگى در لطف و آقایى کنم
آمدم نوشم مى از شیر و رُطب
بر در میخانۀ ماه رجب
اى رجب میخانۀ حیدر تویى مِى تویى، باده تویى، ساغر تویى
طعم تو گردیده احلى من عسل گوشهاى از وسعت کوثر تویى
راه درک لیلةالقدر على بهر شیعه تا صف محشر تویى
ماه شعبان بر تو کرده اقتدا باعث توفیق پیغمبر تویى
مطلعت زیباترین روز خداست میزبان حجت داور تویى
حسن مطلع در تو باشد لطف یار
شد رخ زیباى باقر آشکار
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جهت مشاهده دیگر اشعار
ولادت حضرت امام محمد باقر (ع)
به ادامه مطلب مراجعه نمایید
زن طمانینه ی طبیعت ماست شو ر و شعر و شعورو فطرت ماست
عشق ، از ایـن پـدیـده گشت پـدیـد مـهـر اول ، ازیـن بـهــانــه دمـیـد
پشت آدم ، هـمـیشـه حوا یی ست نقش ِ زن ، شـوکـت ِ شکوفـایی ست
زن اگـر نـیـست ، مـهـربـانـی نیست عـمـر ِ بـی عـشق ، زنـدگـانی نـیـسـت
زیـنـت زنـدگـی ، حـضـور ِ زن است روشنـای وجود ، نـور ِ زن اسـت
سـبــد ِ آفـتــاب ، دامــن اوسـت مهر ، گلخوشه ای ز خرمن اوست
زن ، نـشـان ِ خـداست روی ِ زمـیـن یـا بـه تـعـبـیـری ، آبــروی زمـیـن
چـون کـه مـادر شود ، بـهــار شود زنــدگی بـخـش روزگــار شـود
هـنـر ِ مـادری ، بـهـیـن هـنـر است مادر از هرچه هست ، خوب تر است
هـر چـه
فـرزنـد ، با وقار تـر است سـایــه ی
مـادر ، آشکـار تــراست
ای زنـان بــزرگ ایــن دوران که
عـزیــزیـد مـثـل پـاره ی جـان
ایـن هـمـه فـوت و فـن مـبـارک بـاد بـر شمـا ، روز زن ، مـبـارک بـاد
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
باغ حضور غرق گل یادِ فاطمه ست روح نماز و مسجد و سجاده فاطمه ست
تنها مدینه نه، همه‌ی عالم وجود روشن ز سجده های سحرزاد فاطمه ست
آنکس که در نهایت اخلاص و بندگی ایمان به پای چادرش افتاده فاطمه ست
آن بانویی که بعد نبی با حماسه اش درس وفا به اهل ولا داده فاطمه ست
قبرش اگرچه شمع و رواقی نداشته قم، تا ابد مدینه‌ی آباد فاطمه ست
یعنی به پای بوسی آئینه اش بیا آه این ضریح پنجره فولاد فاطمه ست
هستی ماست نوکری اهل بیت او خیرالعمل محبت اولاد فاطمه ست
این انقلاب جلوه ای از انقلاب اوست بی شک «امام» هدیه‌ی میلاد فاطمه ست
این انقلاب فاطمی است و حسینی است
با رهبری که آینه دارِ خمینی است
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جهت مشاهده دیگر اشعار
ولادت حضرت زهرا (س) و روز مادر و روز زن
به ادامه مطلب مراجعه نمایید
ما شیعه ایم و شیعه ی مولا شدن خوش است در بین نوکران علی جا شدن خوش است
دریا علی و قطره تمامی کائنات قطره به قطره راهی دریا شدن خوش است
ما بی علی محلّی از اِعراب نیستیم با مرتضی هر آینه معنا شدن خوش است
یک «یا علی» بگو که مسیحا دمت کنند یک «یا علی» بگو که مسیحا شدن خوش است
قبله علی و قبله نما فاطمه بُوَد در روبروی کعبه فقط تا شدن خوش است
سوگند می خورم به علی که در این جهان تنها گدای حضرت زهرا شدن خوش است
سلمان شدن همان و سلیمان شدن همان با نوکری فاطمه آقا شدن خوش است
تنها گلی که سر سبد خلق عالم است
روح دو پهلوی نبی الله خاتم است
آمد کسی که خیر کثیر پیمبر است خیر کثیر ... نه ... نه ... به والله کوثر است
بی فاطمه که شیر خدا همسری نداشت بی شک و شبهه فاطمه همتای حیدر است
وقتی علی و فاطمه آیینه ی هم اند با این حساب فاطمه هم مرد خیبر است
حتی ابونعیم و سیوطی نوشته اند: از مریم و خدیجه و حوا هم او سر است
من مانده ام که روز جزا او چه می کند با چادری که سایه ی صحرای محشر است
محشر مقام فاطمه محشر به پا کند روز جزا شفاعت او چیز دیگر است
تنها نه مادر حسنین ... مادر همه است روز تولدش به خدا روز مادر است
اخلاص و قدر و فاطر و نور و تبارک ست
میلاد با سعادت کوثر مبارک است
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
باز امشب همه حضورم من شعر شیدائیم شعورم من
دستهایم قنوت یک راز است پنجره های آسمان باز است
امشب امشب زمین دل افروز است در شگفتم شب است یا روز است
شب چرا اینچنین تماشائی است آسمان غرق در شکوفائی است
کعبه ام القرای ایمان است باز وقت نزول قرآن است
لحظه ها جلوه ی خدا دارد مکه مهمانی آشنا دارد
شهر مکه ترانه آباد است شب پر از التهاب میلاد است
شب روئیدن گل زهراست
شب میلاد حضرت زهر است
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
او آمد و خزان زمین را بهار کرد بر شاخه ها شکوفه ی عصمت سوار کرد
آیا بدون مهر مناجات فاطمه می شد به سجده کردن خود افتخار کرد؟
وقتی شب زفاف پیمبر رسید و بعد بین علی و فاطمه تقسیم کار کرد
خوشحال شد تمامی احساس معجرش وقتی رسول فاطمه را خانه دار کرد
آن هم برای حاجت مسکین شهر بود روزی اگر زحادثه میل انار کرد
اخلاص پینه هایش همیشه زبانزد است از بسکه دست فاطمه در خانه کار کرد
وقتی تمام قاطبه هابی حماسه بود خود را خمیده کرد ولی ذوالفقار کرد
پس می شود برای عوض کردن زمان نو آوری فاطمه را اختیار کرد
بی فاطمه که شیعه شکوفا نمی شود
شیعه مرید دشمن زهرا نمی شود
دنیا ندیده است سفر های این چنین جز در هوای فاطمه پرهای این چنین
دیروز می شدند درختان بدون سر امروز می دهند ثمر های این چنین
سر می دهیم ومنت یاغی نمی کشیم همواره سر خوشیم به سرهای این چنین
دارد بساط کفر زمین جمع می شود پیچیده در زمانه خبر های این چنین
اصلا بعید نیست رو کند به ما از مادری چنان وپسر ها ی این چنین
دل های ما همیشه پر از یاد فاطمه است
این سرزمین قلمرو اولاد فاطمه است
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جهت مشاهده دیگر اشعار
ولادت حضرت زهرا (س) و روز مادر و روز زن
به ادامه مطلب مراجعه نمایید
نگاهی به 10 فضیلت خاصه حضرت معصومه(ع)
1ـ دختر روح و جسم پیامبر(ص)
2ـ مقام عصمت و طهارت حضرت معصومه(ع)
3ـ پیشگویی امام صادق(ع) از حضرت معصومه(ع) قبل از ولادتش
4ـ پدرش به فدایش
5ـ عالمه و محدثه و حجت امین امامان(ع)
6ـ حرم حضرت معصومه(ع) تجلیگاه مرقد حضرت زهرا(ع)
7ـ زیارتنامه مخصوص
8ـ القاب پیام آور
9ـ شفاعت وسیع حضرت مصعومه(ع)
10ـ پاداش عظیمت زیارت مرقد حضرت مصعومه(ع)
دو نکته پیام آور
1ـ آن همه مقام چرا؟
2ـ توجه اسلام و مسلمانان به ارزش زن
جهت مطالعه
متن و شرح موارد ده گانه فوق به ادامه مطلب مراجعه نمایید
روز قیامت این قدر می آمرزه، شیطان به طمع می افته، شیطانی که خدا رانده و ما را خوانده
امید وار نبا شیم، او امید داره، ما نداریم ،خدا به پاره تن فاطمه ،حضرت معصومه،
ایت الله مرعشی نجفی می گه ، پدرش در خواب دید صدیقه کبری را،
شما برای این که قبرم مخفی است نارا حتید، برید قم کنار قبر دخترم فاطمه معصومه
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
مرحوم آقا سید عباس می فرمود:
من هر موقع می خواهم مشهد بروم، ابتدا حرم حضرت معصومه
علیها السلام می روم
و به حضرت می گویم: من به نیابت از شما به مشهد می روم! شما سفارش مرا به برادرتان بکنید.
آخر شما به عشق برادرتان آمدید، ولی موفق نشدید زیارتشان کنید. اجازه بدهید
من به نیابت از شما برادرتان را زیارت کنم.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
بی بی رو اینقدر قشنگ تشییع جنازه کردند،اینقدر قمی ها قشنگ احترام گذاشتند،اینقدر اَمدند
مثل پروانه دور بی بی گشتند،یه ذره بی بی احساس غربت نکرد،اما بمیرم برای اون خانمی که،
نیم شب در خونش باز شد،چهار نفر زیر جنازشو گرفته بودند،چند تا بچه ام دنبال جنازه می دویدند،
هی مادر مادر می گفتند،هر چی دستشونو بلند می کردند،به تابوت مادر نمی رسید،
همدیگرو دلداری می دادند،این بچه ها اجازه گرفتند،از بابا ،بابا اجازه بده ما
تشییع جنازه مادرشرکت کنیم،امیرالمومنین علیه السلام فرمود :بیایید،اما آهسته آهسته گریه کنید،
اما یه وقت دیدند امام حسن داره داد می زنه،بلند بلند داره گریه می کنه،
سلمان دوید حسن جان،بابات می گه یه خورده آهسته تر،گفت:سلمان دست از دلم بردار،
آخه اونی که من دیدم،حسین ندید،خودم دیدم،بین کوچه ،آخ به مادرم جسارت کردند،
درسته غریبانه،اما بدن رو نگذاشتن رو زمین بمونه،باالاخره تشییع جنازه ای کردند،یه کفنی آوردند
بدن بی بی رو کفن کردند،علی غسلش داد،اما بمیرم،برای اون آقایی که 3روز بدن بی غسل و کفن
،رو زمین گرم کربلا،دیدید موقعی که میت و دارن تلقین می دن،یه نفر میت و تو قبر تکون می ده
،آدم یاد این منظره می اُفته،امام سجاد دیدند تو قبر نالش بلند شد،گریبان چاک زد،
آقا جان چرا این جور بی تاب شدی،فرمود نگاه می کنم می خوام صورت و رو خاک بزارم،
اما بابام سر در بدن نداره.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جهت مشاهده دیگر روضه ها و گریزهای
رحلت شهادت گونه حضرت فاطمه معصومه (س)
به ادامه مطلب مراجعه نمایید
در عصر رضاخان و کشف حجاب، روزی رییس شهربانی قم که مردی گستاخ و بدزبان بود،
به حرم حضرت معصومه(ع) وارد شد و در همانجا به زنان با حجاب حمله کرد، تا چادر از سرشان بگیرد،
آه و ناله زنان بلند شد، در همین وقت غیرت آیه الله مرعشی نجفی(ره) که در آنجا حضور داشت،
به جوش آمد، و به آن قسمت رفته و برای جلوگیری از آن رییس، پس از بگو مگو، سیلی محکمی
به صورت رییس شهربانی زد، او که از این سیلی، سخت یکه خورده بود، آیه الله مرعشی را تهدید
به قتل نموده ولی روز بعد همین رییس گستاخ وارد بازار قم گردید، از قضا قسمتی از سقف ساختمان
بازار بر سر او خراب شده، و او در همان دم به هلاکت رسید و از دنیا رفت.
و این حادثه هم از کرامت های حضرت معصومه(ع) است که در حرمش، ستمگر گستاخ،
به زنان با حجاب حمله کرد، و یا عالم بزرگ آیه الله العظمی مرعشی نجفی را تهدید به قتل نمود،
و هم از کرامت آیه الله مرعشی به حساب می آید.
اما دلها بسوزد...
برای مادر مظلومه ای که دست آن بی حیا به ساحتش بی حرمتی کرد و گل صورتش را ارغوانی کرد اما ...
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
بانویی مدت ها بر اثر بیماری طولانی و شدید یکی از نزدیکانش (فرزند یا برادر و...) رنج می برد،
از معالجات و درمان ها نتیجه نگرفته بود، دستش از هما جا بریده و به حرم حضرت معصومه(ع)
پناهنده شد، و به آن بانوی ارجمند توسل جست، همچنان به توسل خود ادامه داد، تا این که شبی
در عالم خواب دید حضرت معصومه(ع) به بالین او آمد و فرمود: "بیمارت را به حرم من بیاور و در این
مکان خاص(که در عالم خواب نشان داد) بگذار، بناست عمویم حضرت عباس(ع) به زیارت من بیاید،
شفای بیمار تو را از عمویم می طلبم."
این بانو می گوید: پس از بیدار شدن از خواب، خوشنود شدم،
و به دستور حضرت معصومه(ع) عمل کردم، شخص بیمارم را به آن مکام خاص
از حرم حضرت معصومه(ع) بردم، او به محض این که در آن مکان نشست، احساس سلامتی کرد،
و با خوشحالی گفت:"خوب شدم وشفا گرفتم."
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
در این سفر دور گروهی از برادران و خدمتکاران به همراه حضرت معصومه(ع) بوده اند)
وقتی که به ساوه رسیدند، حضرت معصومه(ع) بیمار شد، پرسید از این مکان تا قم چقدر راه است؟
عرض کردند: ده فرسخ، به خدمتکار دستور داده که به جانب قم رهسپار گردند،به این ترتیب به قم آمد
و به منزل موسی بن خزرج بن سعد اشعری که از اصحاب امام رضا(ع) بود، وارد شد.
اما روایت صحیح تر این است که: چون خبر ورود آن بانوی با عظمت حضرت فاطمه معصومه(ع)
به آل سعد رسید، همگی به اتفاق به استقبال او رفتند تا او را به قم دعوت کنند،
در میان آنها موسی بن خزرج به کاروان حضرت معصومه(ع) رسید، زمام شتر آن حضرت را گرفته
و به طرف قم آمد و در منزل خود با کمال افتخار از آن بانو پذیریی کرد،
ولی پس از 16 یا 17 روز آن بانوی ارجمند،
رخت از جهان بربست و پسران سعد را در سوگ خود نشانید.
اما دلها بسوزد:
راوى گوید: گماشتگان ابن زیاد، اسیران و اهل بیت عصمت علیه السّلام و مبارک امام علیه السّلام
را به سمت شام شوم حرکت دادند همین که به نزدیک دمشق رسیدند، ام کلثوم علیه السّلام
به شمر بن ذى الجوشن، فرمود: از تو درخواستی دارم.
شمر گفت : حاجت تو چیست ؟
ام کلثوم فرمود: چون ما را داخل شهر مى نمایید از دروازه اى ببرید که تماشاچیان و تردد کنندگان
در آن کم باشند؛ و به لشکریان خود بسپار که سرها را از میان محمل ها و کجاوه ها بیرون آوردند
و اندکى از ما دور ببرند؛ تا خوارى و خفت ما مقدارى کم شود.
آن نانجیب از راه بغى و عدوان و کفر و طغیان بر ضد خواهش آن مکرمه دوران، امر نمود که سرها را
بر بالاى نیزه زدند و در وسط محمل ها نگاه داشتند و آل رسول را بر همین حال از راهى وارد
دمشق نمودند که ازدحام خلق در آن بسیار بود.
سپس ایشان را بر در مسجد جامع نگاه داشتند، در آن مکانى که اسیران کفار را نگاه مى داشتند
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جهت مشاهده دیگر روضه ها و گریزهای
رحلت شهادت گونه حضرت فاطمه معصومه (س)
به ادامه مطلب مراجعه نمایید
قاصدک چرخ زنان از تو خبر آورده با خودش شیشه ی
عطری ز سفر آورده
آمده تا دلمان را پر امید کند همه را با خبر از آمدن عید کند
فقط از معجزه ی عشق تـو بر می آید شب به پایان نرسیده است سحر می آید
مکه با آمدنت حرمت بسیار گرفت ماه از محضرتان رخصت دیدار گرفت
در هوایت چه کنم بال کبوتر شده را جبرئیل ام چه کنم حال کبوتر شده را
سال ها پیش تر از آمدنت هم بودی علت خلق بنی آدم و عالم بودی
سر بلندیم بگوییم مسلمان توأییم عجمی زاده و پشت سر سلمان توأییم
می نویسم دل خود را برکاتی بفرست
می برم نام محمد صلواتی بفرست
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
تو آفریده گشتی و انسان درست شد حور و پری فرشته و غلمان درست شد
عرش خدا ز نور رخت خلق گشت و بعد با قطره های
اشک تو باران درست شد
یا حضرت رسول! خدا عاشق تو بود چون که به عشق
روی تو قرآن درست شد
تو از خدایی و همه ی ما ز خاک تو چون از گِل شما
گِل سلمان درست شد
با اخم تو جهنم و آتش، عذاب و قهر با یک دم تو
جنّت و رضوان درست شد
چون نور حیدر از تو و نور تو از خداست با حب مرتضاست
که ایمان درست شد
یک عده دور سفرۀ حیدر نشسته و این گونه شد که سفره احسان درست
شد
ما عاشق توایم که مجنون حیدریم
این عشق را به جان تو مدیون مادریم
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
تو را با عشق یک جا آفریدند برای خاطر ما آفریدند
خدا را آینه هستی، زلالی
تو را همرنگ
دریا آفریدند
برای این که بر عالم بتابی در اوج آسمان ها آفریدند
هزاران سال قبل از خلق آدم
و قبل از خلق
حوا آفریدند
تو اول بودی و آخر رسیدی تو را منجی دنیا آفریدند
خدا را شکر در راه تو هستیم تو را پیغمبر ما آفریدند
خدا می‌خواست زهرایی بیاید تو را بابای زهرا آفریدند
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
وقتی کنار اسم خودت "لا"
گذاشتی
قبلش هزار مرتبه "الّا" گذاشتی
هر چیز را به غیر خودت نفی کرده ای خود را یکی
نمودی و تنها گذاشتی
اول خودت برای خودت جلوه کردی و... .....خود را برای خود به تماشا گذاشتی
نوری شبیه نور خودت آفریدی و
در او شکوه ذات خودت را گذاشتی
حمد تو را که خواند تو گفتی که احمدی به
به! چه خوب اسم مسمّی گذاشتی
نوری از آفتاب جدا کردی و سپس یک
ماه آفریدی و آنجا گذاشتی
تسبیح گفت ماه برای تو و تو هم او را
علی صدا زدی و اما گذاشتی
چندین هزار سال بگذرد از طفل عاشقی تا اینکه عشق
را تو به اجرا گذاشتی
یعنی که عشق، عشق علی و محمد است یعنی برای
عشق دو لیلا گذاشتی
اما دو عشق، ریشه و مصدر نداشتند پس روی عشق مصدر
و مبنا گذاشتی
مبنای عشق چیست به جز عشق فاطمه پس عشق را تو
حضرت زهرا گذاشتی
اینگونه است خلقت عالم شروع شد
خلقت از این سه نور معظم شروع شد
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جهت مشاهده دیگر اشعار
مدح و ولادت پیامبر اکرم(ص)
یه ادامه مطلب مراجعه نمایید
بالاتر از این هاست لوایی که تو داری خورشید دمیده ز عبایی که تو داری
از بنده نوازی و عطایی که تو داری آقای جهان است گدایی که تو داری
ما خاک بخیلیم و شما ابر سخایی
محبوب شده از کرمت شغل گدایی
چون جامه که بر قامت زیبا بنشیند مهر تو به دل های مصفا بنشیند
هر کس به دلش مهر تو آقا بنشیند مهرش به دل حضرت زهرا بنشیند
لطف خود زهراست که ما اهل یقینیم
آن روز دعا کرده که امروز چنینیم
تو آینه داری و کلام تو گهر بار در وصف تو ماندند...چه گفتار و چه اشعار
حقا که زلالی و نجیبی و نسب دار بر شیر ندارد اثری زوزه ی کفتار
در عالم از این نکته هزاران اثر افتاد
«با آل علی هر که در افتاد ور افتاد»
بیراهه نرفتیم اگر هادی ما اوست ذکر ولی الله همان جلوه ی یا هوست
چون شیشه ی عطری که به یک واسطه خوشبوست
در چنته ی ما نیست به جز مرحمت دوست
"العبدُ و ما فی یده کان لمولاه"
از برکت خورشید کند جلوه گری ماه
جهت مشاهده دیگر اشعار ولادت امام هادی
به ادامه مطلب مراجعه نمایید
خاک کربلا بهترین دارو و درمان
محمّد بن مسلم در ضمن حدیثى حکایت کند:
روزى در مدینه بیمار بودم ، امام محمّد باقر علیه السلام توسّط غلامش ظرفى که در آن شربتى
مخصوص قرار داشت و در پارچه اى پیچیده بود، برایم فرستاد.
وقتى غلام آن شربت را به من داد، گفت : مولا و سرورم فرموده است : باید براى درمان و علاج
بیمارى خود، آن را بنوشى .
هنگامى که خواستم آن را بنوشم، متوجّه شدم که آن شربت بسیار خوشبو و خنک است .
و چون شربت را نوشیدم ، غلام گفت : مولایم فرموده است : پس از آن که شربت را نوشیدى ،
حرکت کن و نزد ما بیا.
من در فکر فرو رفتم که چگونه به این سرعت خوب شدم ؟!
و این شربت چه داروئى بود؟ چون تا قبل از نوشیدن شربت قادر به حرکت و ایستادن نبودم .
به هر حال حرکت کردم و به حضور امام علیه السلام شرفیاب شدم ؛ و دست و پیشانى مبارک آن
حضرت را بوسیدم ؛ و چون گریه مى کردم حضرت فرمود: چرا گریه مى کنى ؟
عرض کردم : اى مولایم ! بر غریبى و دورى مسافت خانه ام از شما و همچنین بر ناتوانى خویش
گریه مى کنم از این که نمى توانم مرتّب به خدمت شما برسم و کسب فیض نمایم .
حضرت فرمود: و امّا در رابطه با ناتوانى و ضعف جسمانیت ، متوجّه باش که اولیاء و دوستان ما در این
دنیا به انواع بلا و مصائب گرفتار مى شوند، و مؤ من در این دنیا هر کجا و در هر وضعیتى که باشد
غریب خواهد بود تا آن که به سراى باقى رحلت کند.
امّا این که گفتى در مسافت دورى هستى ، پس به جاى دیدار با ما، به زیارت قبر امام حسین علیه
السلام برو؛ و بدان آنچه را که در قلب خود دارى و معتقد به آن باشى با همان محشور خواهى شد.
سپس حضرت فرمود: آن شربت را چگونه یافتى ؟
عرض کردم : شهادت مى دهم بر این که شما اهل بیت رحمت هستید، من قدرت و توان حرکت
نداشتم ؛ ولیکن به محض این که آن شربت را نوشیدم ، ناراحتیم برطرف شد و خوب شدم.
حضرت فرمود: آن شربت دارویى بر گرفته شده از تربت قبر مطهّر امام حسین علیه السلام است ،
که اگر با اعتقاد و معرفت استفاده شود شفاء و درمان هر دردى خواهد بود.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جهت مشاهده دیگر فضائل امام باقر (ع)
به ادامه مطلب مراجعه نمایید
از عرش فرشته ها اگر می آیند به جشنِ دلِ پیامبر می آیند
زهراست عروس و شاه داماد علی این دو چقدر به یکدگر می آیند!
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
زهرا به علی ، علی به زهرا ماند این قاعده را که هر کسی میداند
از هر که بپرسی علی و زهرا خوشبخت ترین زوج جهان میداند
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
سرتاسر مدینه پر از شوق و شور بود لبریز از طراوت و غرقِ سرور بود
از آسمان شهر پیمبر در آن پگاه صد آسمان ملائکه گرم عبور بود
وقت نزولِ سوره‌ی یاسین و هل أتی، هنگامه‌ی تجلی آیات نور بود
بال فرشته فرش قدمهای آفتاب روبند ماهتاب ز گیسوی حور بود
عطر بهشت از نفس باغ می چکید تا اوج عرش زمزمه های حضور بود
عالم از عطر یاس مدینه معطر است
پیوند آسمانی زهرا و حیدر است
می خواستند تا که بمانند یار هم همدل ترین و هم نفس روزگار هم
بی زرق و برق ، ساده‌ی ساده شروع شد پیوند آسمانی شان در کنار هم
«سرمایه های اصلی شان مهر و عاطفه بی اعتنا به ثروت و دار و ندار هم»
بر اعتماد شانه‌ی هم تکیه داشتند سنگ صبور یکدگر و راز دار هم
بودند هر پگاه دل انگیزتر ز عشق گرم طلوع روشنِ خورشید وار هم
چشم بد از جمال دو خورشید دور باد
چشم حسودِ بد دل و بد خواه کور باد
بر شانه های عرش خدا خانه داشتند نه نه ، که عرش را به روی شانه داشتند
این ساکنان عرش خدا از همان ازل چشمی به چند روزه‌ی دنیا نداشتند
هر چند داشت سفره شان نان خشکِ جو اما همیشه خویِ کریمانه داشتند
سرشار از عشق و عاطفه و نور ِ معرفت همواره لحظه های صمیمانه داشتند
گل داده بود باغِ بهشت امیدشان یعنی چهار غنچه‌ی ریحانه داشتند
ما جرعه نوش چشمه‌ی جاریّ کوثریم
دلداده ایم ، شیعه‌ی زهرا و حیدریم
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جهت مشاهده دیگر اشعار
عروسی حضرت زهرا و حضرت مولا امیرالمومنین
به ادامه مطلب مراجعه نمایید
با تو هر روز خراسان به خودش می بالد نه خراسان همه ایران به خودش می بالد
نه خراسان و نه ایران به خداوند قسم همۀ عالم امکان به خودش می بالد
چونکه روی لب تو لحظه به لحظه جاریست ثانیه ثانیه قرآن به خودش می بالد
منتصب بر تو شده گنبد و ایوان طلا این شده گنبد تابان به خودش می بالد
من قسم می خورم این واژه برازندۀ توست با شما واژۀ سلطان به خودش می بالد
چونکه در گوشۀ ایوان تو جا خوش کرده بر سر خوان تو مهمان به خودش می بالد
یوسفان در دو سرا محو رخ ماه توأند
پادشاهان جهان بندۀ درگاه توأند
سجده در گوشۀ ایوان طلایی عشق است نوکری بر سر کوی تو خدایی عشق است
هر کسی عاشق پابوسی لیلای خود است در دم مرگ کنارم تو بیایی عشق است
ضامن آهوی صحرا شدنت جای خودش اینکه در روز جزا ضامن مایی عشق است
تا ابد قبله نمای دل من سمت شماست اینکه در کشور ما قبله نمایی عشق است
همۀ عرش و زمین را به گدایی بدهند! باز می گوید از این خانه گدایی عشق است
کعبه و کرببلا هر یکشان عرش خداست اینکه هم کعبه و هم کرببلایی عشق است
ای که در کشور ما عرش معلا داری
آنچه خوبان همه دارند تو یک جا داری
ای که در چهرۀ خود شمس منور داری در شجرنامۀ خود نام پیمبر داری
نوۀ صادقی و ذریۀ شیر خدا خوش به حال تو که چون فاطمه مادر داری
فرصت جنگ نشد تا که بفهمند همه تو به بازوی خودت قدرت حیدر داری
همه در صحن تو مشغول به کاری هستند چقدر دور و برت خادم و نوکر داری
چه بزرگان که میان حرمت خاک شدند تو خودت ماهی و دور و برت اختر داری
با جوادت برو در سوریه زینب تنهاست تو حسین ابن علی هستی و اکبر داری
تیغ بردار و پناه حرم زینب شو
ما سپاهیم و تو صاحب علم زینب شو
تو خودت بر سر دوشت علمش را داری در دلت روضۀ آن قد خمش را داری
گرچه در کشور ما از حرم او دوری از همین دور هوای حرمش را داری
بارها سوریه رفتی به طواف حرمش حتم دارم که غبار قدمش را داری
بار آخر که رسیدم حرمت، محزون بود به گمانم که تو در سینه غمش را داری
بکش آهی که پلیدان همگی دق بکنند مطمئنم که تو در سینه دمش را داری
بنویس عمۀ من خود سپر مولا بود بنویس از ته دل، تو قلمش را داری
بنویس عمۀ ما مثل دری در صدف است
هر که توهین بکند با خود مولا طرف است
دعای کمیل اجرا شده در آستان با صفای علی بن مهزیار اهوازی در ایام دهه کرامت
مناجات با خدا توسل به امام زمان و امام رضا قبل از کمیل
قسمت دوم دعای کمیل و توسل به امام حسین
روضه حضرت زهرا و قسمت چهارم دعای کمیل
قسمت پنجم دعای کمیل و توسل به حضرت عباس
کرامت امام رضا و روضه علی اصغر
