دل بی قرار اختیاری ندارد اسیر است و راه فراری ندارد
مقامات عاشق فنا می پذیرد اگر هم بمیرد مزاری ندارد
کسی که بنا نیست بی سر بمیرد چه بهتر دل بیقراری ندارد
دل بی حسین اصل و فرعش زیادی است شبیه درختی که باری ندارد
فرشته چرا؟ خوش به حال من و تو ملک آن چه را که تو داری ندارد
دل بی حسین از گل بدترین هاست دل بی حسین اعتباری ندارد
بود ذکر سجاده هر فقیری
امیری حسین فنعم الامیری
همه زیر پایند و بالا حسین است همه قطره هستند و دریا حسین است
چه رسم خوشی... که زمان تولد کلام نخستین ما یا حسین است
حسن یا علی فاطمه یا محمد تجلی این چهار تن با حسین است
حسن هم حسین است، علی هم حسین است محمد حسین است و زهرا حسین است
همین که به جز عشق چیزی نگفتیم تجلی "لا ذکر الا حسین" است
گنهکارها نیز ترسی ندارند قیامت اگر دست آقا حسین است
شه عالمینیم، الحمدلله
غلام حسینیم، الحمدلله
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
روز ازل که قسمت ما را نوشته اند ما را به نام حضرت دریا نوشته اند
کار جنون ما به تماشا کشیده است ما را غبار محمل لیلا نوشته اند
بر روی بال های تمام فرشتگان از سرگذشت عاشقی ما نوشته اند
یوسف کجاست تا سر خود را فدا کنیم ما را ز دودمان زلیخا نوشته اند
گیرم نوشته اند که ما هم کسی شویم تنها به خاطر دل زهرا نوشته اند
روز ازل مقابل اسمی که تا ابد یک یا حسین گفته مسیحا نوشته اند
هم چون تو را نه این که دو عالم ندیده است
مثـل تو را به خاک خدا هم ندیده اسـت
آن جلوه ای که نور تو را آفریده است در پیش خویش قبله نما آفریده است
حتی تمام بود و نبودی که هست و نیست محض گل جمال شما آفریده است
یک کعبه را برای خودش خلق کرده است شش گوشه را به خاطر ما آفریده است
تا قبله را برای همیشه نشان دهد در خاک خویش کرببلا آفریده است
جبریل زیر پای تو فهمیده است غیب این بال را برای کجا آفریده است
مردم خدا شنیده ولیکن ندیده اند
ما دیده ایم آن چه که مردم شنیده اند
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
امشب برای فاطمه گوهر رسیده است شادی به قلب و جان پیمبر رسیده است
حیدر نظاره کن که دلبر رسیده است مژده بده حسن برادر رسیده است
کوری چشم دشمن زهرا و مرتضی
حالا دوباره فاطمه مادر شده خدا
او آمده تا که خدایی کند مرا مشغول کسب و کار گدایی کن مرا
بال و پرم دهد هوایی کند مرا امشب زلطف کرببلایی کند مرا
او امده تا که مرا مبتلا کند
عاشق ترین گدا کند و پر بها کند
این بزم عیش بایم چه عالی است اینقدر عالی است که گویا خیالی است
فطرس به گریه گفت که بالم چه بالی است جایش چقدر خواهر ارباب خالی است
این بزم عیش بی می و ساغر نمی شود
کامل بدون تک یل حیدر نمی شود
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
گر چه از عشق فقط لطمه زدن را بلدیم گر چه چندی است که بی روح تر از هر جسدیم
گر چه در خوب ترین حالت مان نیز بدیم جز در خانه ی ارباب دری را نزدیم
روزگاری است که ما رعیت این خانه شدیم
سجده ی شکر بر آریم که دیوانه شدیم
ما که بر صاحب این عشق ارادت داریم ما که انگیزه ی بر گشت به فطرت داریم
یک نفس تا به خدا بُعد مسافت داریم باز هم در سرمان شور زیارت داریم
هرکه دارد سر همراهی ما بسم الله
هر که دارد هوس کرب بلا بسم الله
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
در معرکه ی عشق عجب حال و هوایی ست در محفل عشاق چه شوری چه صفایی ست
دل ها ز نوایی به طرب آمده امشب آوای خوش عشق رسیده، چه نوایی ست
در پشت در خانه ی مولا چه خبر هست هر کس که می آید به کفش ظرف گدائی ست؟
در کون و مکان بوی خوش سیب می آید دل ها همه سرمست می کرببلایی ست
از نور وجودش همه جا تحت شعاع است این جلوه فقط جلوه ی انوار خدایی ست
امشب همه لیلاصفتان غرق سجودند
مجنون شده ی صورت ارباب وجودند
از مشرق و از مغرب عالم همه امشب چون فطرس پرسوخته در زمزمه امشب
به به چه خبر گشته شب شهر مدینه در سینه ی یثرب شده غم خاتمه امشب
در عالم بالا همه مستند و خرابند بر عرش رسیده بخدا قائمه امشب
رخسار نبی، روی علی، صورت زهرا در صورت او گشته نمایان همه امشب
در خانه پر عشق علی گشته نمایان لبخند خدا روی لب فاطمه امشب
نه یوسف و نه یونس و نه نوح و نه آدم
سرمست حسین است تمامی دو عالم
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جهت مشاهده دیگر اشعار
ولادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع)
به ادامه مطلب مراجعه نمایید
