گلچین اشعار ولادت حضرت زهرا(س) سری اول

ما شیعه ایم و شیعه ی مولا شدن خوش است            در بین نوکران علی جا شدن خوش است

دریا علی و قطره تمامی کائنات                              قطره به قطره راهی دریا شدن خوش است

ما بی علی محلّی از اِعراب نیستیم                              با مرتضی هر آینه معنا شدن خوش است

یک «یا علی» بگو که مسیحا دمت کنند                یک «یا علی» بگو که مسیحا شدن خوش است

قبله علی و قبله نما فاطمه بُوَد                                 در روبروی کعبه فقط تا شدن خوش است

سوگند می خورم به علی که در این جهان                    تنها گدای حضرت زهرا شدن خوش است

سلمان شدن همان و سلیمان شدن همان                       با نوکری فاطمه آقا شدن خوش است

تنها گلی که سر سبد خلق عالم است

روح دو پهلوی نبی الله خاتم است

آمد کسی که خیر کثیر پیمبر است                     خیر کثیر ... نه ... نه ... به والله کوثر است

بی فاطمه که شیر خدا همسری نداشت          بی شک و شبهه فاطمه همتای حیدر است

وقتی علی و فاطمه آیینه ی هم اند                      با این حساب فاطمه هم مرد خیبر است

حتی ابونعیم و سیوطی نوشته اند:                        از مریم و خدیجه و حوا هم او سر است

من مانده ام که روز جزا او چه می کند               با چادری که سایه ی صحرای محشر است

محشر مقام فاطمه محشر به پا کند                              روز جزا شفاعت او چیز دیگر است

تنها نه مادر حسنین ... مادر همه است                         روز تولدش به خدا روز مادر است

اخلاص و قدر و فاطر و نور و تبارک ست

میلاد با سعادت کوثر مبارک است

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

باز امشب همه حضورم من                                شعر شیدائیم شعورم من

دستهایم قنوت یک راز است                               پنجره های آسمان باز است

امشب امشب زمین دل افروز است              در شگفتم شب است یا روز است

شب چرا اینچنین تماشائی است                   آسمان غرق در شکوفائی است

کعبه ام القرای ایمان است                                    باز وقت نزول قرآن است

لحظه ها جلوه ی خدا دارد                                       مکه مهمانی آشنا دارد

شهر مکه ترانه آباد است                                 شب پر از التهاب میلاد است

شب روئیدن گل زهراست

شب میلاد حضرت زهر است

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

او آمد و خزان زمین را بهار کرد                بر شاخه ها شکوفه ی عصمت سوار کرد

آیا بدون مهر مناجات فاطمه                     می شد به سجده کردن خود افتخار کرد؟

وقتی شب زفاف پیمبر رسید و بعد                   بین علی و فاطمه تقسیم کار کرد

خوشحال شد تمامی احساس معجرش           وقتی رسول فاطمه را خانه دار کرد

آن هم برای حاجت مسکین شهر بود                      روزی اگر زحادثه  میل انار کرد

اخلاص پینه هایش همیشه زبانزد است       از بسکه دست فاطمه در خانه کار کرد

وقتی تمام قاطبه هابی حماسه بود               خود را خمیده کرد ولی ذوالفقار کرد

پس می شود برای عوض کردن زمان                        نو آوری فاطمه را اختیار کرد

بی فاطمه که شیعه شکوفا نمی شود

شیعه مرید دشمن زهرا نمی شود

دنیا ندیده است سفر های این چنین                     جز در هوای فاطمه پرهای این چنین

دیروز می شدند درختان بدون سر                           امروز می دهند ثمر های این چنین

سر می دهیم ومنت یاغی نمی کشیم           همواره سر خوشیم به سرهای این چنین

دارد بساط کفر زمین جمع می شود                         پیچیده در زمانه خبر های این چنین

اصلا بعید نیست رو کند به ما                                 از مادری چنان وپسر ها ی این چنین

دل های ما همیشه پر از یاد فاطمه است

این سرزمین قلمرو اولاد فاطمه است

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

جهت مشاهده دیگر اشعار

ولادت حضرت زهرا (س) و روز مادر و روز زن

به ادامه مطلب مراجعه نمایید

ما شیعه ایم و شیعه ی مولا شدن خوش است            در بین نوکران علی جا شدن خوش است

دریا علی و قطره تمامی کائنات                              قطره به قطره راهی دریا شدن خوش است

ما بی علی محلّی از اِعراب نیستیم                          با مرتضی هر آینه معنا شدن خوش است

یک «یا علی» بگو که مسیحا دمت کنند              یک «یا علی» بگو که مسیحا شدن خوش است

قبله علی و قبله نما فاطمه بُوَد                                  در روبروی کعبه فقط تا شدن خوش است

سوگند می خورم به علی که در این جهان                   تنها گدای حضرت زهرا شدن خوش است

سلمان شدن همان و سلیمان شدن همان                      با نوکری فاطمه آقا شدن خوش است

تنها گلی که سر سبد خلق عالم است

روح دو پهلوی نبی الله خاتم است

آمد کسی که خیر کثیر پیمبر است                  خیر کثیر ... نه ... نه ... به والله کوثر است

بی فاطمه که شیر خدا همسری نداشت         بی شک و شبهه فاطمه همتای حیدر است

وقتی علی و فاطمه آیینه ی هم اند                   با این حساب فاطمه هم مرد خیبر است

حتی ابونعیم و سیوطی نوشته اند:                     از مریم و خدیجه و حوا هم او سر است

من مانده ام که روز جزا او چه می کند             با چادری که سایه ی صحرای محشر است

محشر مقام فاطمه محشر به پا کند                          روز جزا شفاعت او چیز دیگر است

تنها نه مادر حسنین ... مادر همه است                         روز تولدش به خدا روز مادر است

اخلاص و قدر و فاطر و نور و تبارک ست

میلاد با سعادت کوثر مبارک است

زهرا همان که آینه ی کردگار بود                                خورشید، در مقابل نورش غبار بود

سلمان چه دید؟ دید که می چرخد آسیاب                        وقتی که او مقابل پروردگار بود

نُه سال نَه ... که از ازل ... آغاز بی زمان           حیدر -خدای عشق- به عشقش دچار بود

هر چار فصل عمر علی از وجود او                               اصلاً خزان نداشت تماماً بهار بود

«تکبیر» و «حمد» و گفتن «تسبیح» جای خود         تسبیح او به ذکر «علی» در شمار بود

زهرا نگو بگو اسد شیر حق، علی                       با تیغ خطبه اش دو جهان تار و مار بود

حامی محکم و پر و پا قرص مرتضاست                    حیدر بدون فاطمه بی ذوالفقار بود

وقتی که ذوالفقار علی رام فاطمه است

حتماً «وَ إن یکاد» علی نام فاطمه است

خورشید مصطفی که ضُحایش زبانزد است           مصداق هل اتاست، عطایش زبانزد است

جبریل هم ز سفره ی او رزق می گرفت                     زیرا شنیده طعم غذایش زبانزد است

بیتش شده محل عبور و مرور وحی                       پیغمبر است و غار حرایش زبانزد است

حوراء الانسیه شدنش جای بحث داشت            از بس که این فرشته... نمایش زبانزد است

آیینه ای که پرتو او را کسی ندید                           رفته به مادرش که حیایش زبانزد است

همسایه از دعای شبش نور می گرفت                 در بین خاص و عام، دعایش زبانزد است

یک پنجم زمین به صداقش در آمده                     با این حساب، لطف خدایش زبانزد است

آری خدا خدایی خود را به پاش ریخت                   اصلاً عجیب نیست بهایش زبانزد است

مریم اگر دو وعده غذاش آسمانی است

زهرا همیشه مائده هاش آسمانی است

ای مادری که خلقت عالم به نام توست                   دنیا هنوز محو شکوه مقام توست

آدم به اسم اعظم تو ارتقا گرفت                  این هم یکی ز معجزه ی ختم نام توست

«یا فاطرُ بفاطمه» ذکر گشایش است             این تازه گوشه ای ز فیوضات عام توست

ای کوثری که ساقی تو مرتضی بُوَد            تنها نه او ... که کلّ جهان مست جام توست

حتّی نبی که اوج مقامش مُبرهن است              با پا شدن به پای تو در احترام توست

آیات هل اتی که نشانی ز بندگی ست          یک چشمه از سحاب ثواب صیام توست

روزی سه بار کار تو شمس الضّحایی است           با این حساب رونق ما از قوام توست

یک آسیاب دستی و یک قطعه ی حصیر                این ها همان جهیزیه های امام توست...

... این ها نشان دهنده ی زهد و کرامت است       یعنی که سادگی و قناعت پیام توست

مادر! اگر چه رنج فراوان کشیده ای                 می آید آن زمان که دو عالم به کام توست

با پهلوی شکسته و کودک به روی دست             می آیی و تقاص مدینه کلام توست

این بیت آخر است نوشتم برای تو

هستی من فدای تو و بچه های تو

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

"توحید" بی ولای تو معنا نمی شود                          راه خدا بدون تو پیدا نمی شود

فردا که حکم "عدل" خدا خوانده می شود             چیزی بدون اذن تو اجرا نمی شود

تنها زنی که فخر "نبوّت" شده تویی                       هر دختری که امّ ابیها نمی شود

اصلا به یمن بودن تو این "معاد" هست           بی تو حساب و حشر که بر پا نمی شود

دست نیاز کل "امامت" به سوی توست                  فرموده ی امام که حاشا نمی شود

روح اصول دین خداوند فاطمه است                          اسلامِ بی محبت زهرا نمی شود

بیخود نبی مقام به زهرا نمی دهد                   بیخود به پای دختر خود پا نمی شود

اخلاص فاطمه است که او را بزرگ کرد                  بیخود که رتبه این همه بالا نمی شود

آدم بدون فاطمه خوشبخت می شود؟!             احساس می کند شده اما نمی شود!

این زندگی که بی تو به دردی نمی خورد                   دنیا بدون فاطمه دنیا نمی شود

سوگند می خورم که فقط شاعر توام                      غیر از برای تو دهنم وا نمی شود

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

در هوایت جبرئیلی هم پر آوردن کم است              وقت مدح تو هزاران منبر  آوردن کم است

آسمان کاغذ شود، خلقت قلم در وصف تو           هفت اقیانوس را هم جوهر آوردن کم است

آن چنان ظرفیتی در خانه ی تو ریخته               که صد و ده کعبه هم از آن در آوردن کم است

دختر پیغمبر ما یازده نور آفرید                      پس که گفته، ای خدیجه دختر آوردن کم است!

در مصاف دست تو وقتی به میدان رو کند         چند صد تا قلعه هم چون خیبر آوردن کم است

تا زمانی که کمربند علی در دست توست           لشگری را هم به جنگ حیدر آوردن کم است

شأن نام نوکرت بالاتر از این حرف هاست             از سلیمانی همین جا سر درآوردن کم است

مادران سینه زن هایت همه قربان تو                         مادر خوبم به پای تو سرآوردن کم است

ریشه های چادرت را زود دنبالم فرست                    تاب یا طاقت میان محشر آوردن کم است

در حسینیه میان روضه یادم داده اند                    روز و شب سجده به پای مادر آوردن کم است

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

لطف چشمان توست حیدری ام                     با نگاه تو از بدی بری ام

آمدم محض گفتن تبریک                                 با دل عاشق کبوتری ام

فکر کردم که زود آمده ام                              بعد دیدم گدای آخری ام

از ازل تا همیشه مادر جان                    مست از این شراب کوثری ام

در روایاتمان نوشته شده                     گفته ای تا بهشت می بری ام

تو اگر مادر زمین هستی                   پس منم تا همیشه مادری ام

زیر این سقف چادرت یک عمر                  سخت مشغول کار نوکری ام

نوکری تو کار و بار من است

مایه ی فخر و اعتبار من است

در نگاهت نبی خدا را دید                       در قنوت تو ربنا را دید

بهر تبریک جبرئیل آمد                     دست بر سینه انبیا را دید

پدرت پشت درب خانه تان             باگل و هدیه مرتضی را دید

آسمان و زمین پر از گل شد              تا که روی گل شما را دید

پا به روی زمین زدی و جهان                مادر شاه کربلا را دید

چادرت را تکاندی و خورشید                زیر پایت ستاره ها را دید

آن قدر در حجاب بودی که                  ماه در چادرت حیا را دید

تا ابد سایه گستری مادر

همهٔ عشق حیدری مادر

تا لبانت به مادرت خندید                     بندگان را خدای تو بخشید

چادرت را که دوخت دست ملک             باقی اش را به روی کعبه کشید

مصطفی جای نقل روی سرت              تکه های ستاره می پاشید

هر کجا مصطفی نظر می کرد                رد پای فرشته را می دید

ناگهان با ملائک آهسته                           گفت آرام دخترم خوابید

باز قنداقه را بغل کرد و                گونه ات را به خنده می بوسید

مثل آن لحظه ای که در معراج        از سر شاخه سیب سرخی چید

بوی یاس تو بر مشام آمد

باز خورشید روی بام آمد

آفتاب قدیم دنیایی                 مادر مهربان بابایی

تا همین قدر از تو می گویم                در دو عالم فقط تو زهرایی

تا تو هستی غمی نمی ماند               روز محشر شفیعۀ مایی

ای پناه امام اول ما            ذوالفقار علی اعلایی

با وجودی که مادری اما          در کرامت چقدر آقایی

بس که مدیون دست های توام               از کنارت نمی روم جایی

مرتضی تکیه گاه احمد بود               پس تو هم تکیه گاه مولایی

روز محشر که می شود مادر           چه قدر می شوی تماشایی

تو خودت شافعی ولی آن جا      حامل دست های سقایی

می رسد نغمه ای ز سوی خدا                  فاطمه تا بهشت می آیی؟

آن قدر خوب و مهربان هستی

باز هم فکر شیعیان هستی

ماه بی جلوه ی رخت تار است         کار دنیا بدون تو زار است

یوسف مصری از همان اول     سر کویت غلام دربار است

از کرامات دست با کرمت               به شما عالمی بدهکار است

چادرت شهر را مسلمان کرد            از حدیثش جهان خبر دار است

مادر من مواظب خود باش       در مدینه حسود بسیار است

تکیه گاه همیشه ی حیدر      شوهرت بی تو بی علمدار است

روضه ای که گرفته جانم را         روضه ی سخت درب و دیوار است

دل دنیا گرفت از آهت

ای به قربان صورت ماهت

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

پرواز می دهیم که بال وپرت کنیم                     معراج می بریم که پیغمبرت کنیم
دیگر بس است خلوت چله نشینی ات               وقتش رسیده است مقرب ترت کنیم
دسته گل قدیمی خود را از این به بعد               دست تو می دهیم که تاج سرت کنیم
حالا نماز شکر بخوان فدیه ات بدهر              تا صاحب ز لال ترین کوثرت کنیم
می خواستیم فرق کنی با پیمبران            می خواستیم  آینه ی دیگرت کنیم
این سیب را بگیر  وبرای خودت ببر           وقتش شده است فاطمه را دخترت کنیم
شایسته است با پدرفاطمه شدن               از خانواده ی پسری ابترت کنیم
می خواستیم نسل تو زهرا نسب شود
ضرب المثل برای عجم تا عرب شود
خورشید، آفتابی انور فاطمه است               صبحی اگر که هست بدهکار فاطمه است
آیینه اش سه مرتبه خود را ظهور داد               پیغمبر و علی همه تکرار فاطمه است
هر جلوه ای که جلوه ی نوری نمی شود               زهرا شدن  فقط و فقط کار فاطمه است
شام زفاف پیرهن کهنه می برد                 این تازه اولین شب ایثار فاطمه است
فردا اسیر دست جهنم نمی شود                امروز هر کسی که گرفتار فاطمه است
زهرا اگر نبود ولایت نداشتیم
گمراه می شدیم و هدایت نداشتیم
زهرا بنا نداشت خودش را بنا کند               یا خواست بند ه باشد و یا رب بنا کند
مثل علی عروج نمازش امان نداد                اصلا به پای پر ورمش اعتنا کند
تا که مدینه از گل توحید پر شود           کافی است در قنوت خدا را صدا کند
طبق روال هر شب جمعه نشسته تا              قبل از خودش سفارش همسایه را کند
دستی که پیش خانه ی زهرا دراز نیست
در شرع بر جناز ه ی آن کس نماز نیست
او آمد و خزان زمین را بهار کرد                بر شاخه ها شکوفه ی عصمت سوار کرد
آیا بدون مهر مناجات فاطمه                   می شد به سجده کردن خود افتخار کرد؟
وقتی شب زفاف پیمبر رسید و بعد            بین علی و فاطمه تقسیم کار کرد
خوشحال شد تمامی احساس معجرش               وقتی رسول فاطمه را خانه دار کرد
آن هم برای حاجت مسکین شهر بود            روزی اگر زحادثه  میل انار کرد
اخلاص پینه هایش همیشه زبانزد است               از بسکه دست فاطمه در خانه کار کرد
وقتی تمام قاطبه هابی حماسه بود      خود را خمیده کرد ولی ذوالفقار کرد
پس می شود برای عوض کردن زمان             نو آوری فاطمه را اختیار کرد
بی فاطمه که شیعه شکوفا نمی شود
شیعه مرید دشمن زهرا نمی شود
دنیا ندیده است سفر های این چنین                جز در هوای فاطمه پرهای این چنین
دیروز می شدند درختان بدون سر               امروز می دهند ثمر های این چنین
سر می دهیم ومنت یاغی نمی کشیم           همواره سر خوشیم به سرهای این چنین
دارد بساط کفر زمین جمع می شود             پیچیده در زمانه خبر های این چنین
اصلا بعید نیست رو کند به ما              از مادری چنان وپسر ها ی این چنین
دل های ما همیشه پر از یاد فاطمه است
این سرزمین قلمرو اولاد فاطمه است

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

باز امشب همه حضورم من          شعر شیدائیم شعورم من
دستهایم قنوت یک راز است     پنجره های آسمان باز است
امشب امشب زمین دل افروز است                 در شگفتم شب است یا روز است
شب چرا اینچنین تماشائی است                  آسمان غرق در شکوفائی است
کعبه ام القرای ایمان است            باز وقت نزول قرآن است
لحظه ها جلوه ی خدا دارد            مکه مهمانی آشنا دارد
شهر مکه ترانه آباد است            شب پر از التهاب میلاد است
شب روئیدن گل زهراست          شب میلاد حضرت زهر است

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@