گلچین اشعار ولادت امام محمد باقر(ع)

با عطر تو گل شوق شکفتن دارد                  سرمستی و میل از تو گفتن دارد

ای باقر علم نبوی در شب عید                           این دل هوس مدینه رفتن دارد

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

بر ما نظری اگر نمایی کافیست             ازکارم اگر گره گشایی کافیست

عیدی ولادت امام باقر                           در مجلس ما اگر بیایی کافیست

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

خدا برای مدینه قطاب آورده                           نه! زعفران...نه! عسل...نه! گلاب آورده

رسول آمده دنیا دوباره یا اینکه                                  خدا دوباره کسی با کتاب آورده؟

برای اینکه زمین ناز آسمان نکشد                                     خدا برای زمین آفتاب آورده

تمام معجزه های پیمبران با هم                                   در او خدای به حد نصاب آورده

و در نمایش تفسیر احسن الخالق                                عجب ظرافتی در انتخاب آورده

امام ِ باقر ما اولین دوگوهره ایست                          که حق ز سلسله ی بوتراب آورده

پدر ز نور حسین...مادر از تبار حسن...                         خدا برای دعا مستجاب آورده...

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

این مدینه ستاره باران است                   چشم خورشید خیره برآن است

داخل مهد روح ایمان است                           روزگار زمین درخشان است

جان دین روی دست جانان است

این پسر از تبار ایران است

پسری از تبار شیر خداست                          نوه ی پادشاه کرب و بلاست

باقرالعلم  ِ مکتب مولاست                        گل سجّاد و جلوه ی زهراست

لحظه ای که برابر سقّاست

ماه و خورشید حق نمایان است

پنجی از جنس پنج تن آمد                                     وارث علم  ِ موتمن آمد

یادگار ابا الحسن  آمد                                          گل زهرا سوی وطن آمد

حسنینی به یک بدن آمد

آسمان را ببین که حیران است

آسمان مات این قیام و قعود                         حیدر دیگری به وقت سجود

کرم مجتبی در این مولود                          عشق شاه وفا به تار و به پود

انتهای درخش اش موعود

شاهد غرّش دلیران است

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

خواهم امشب باز شیدایى کنم                           از در رحمت تمنّایى کنم

تا شوم دور از تمام هرچه زشت                       سیر، در گلزار زیبایى کنم

گرچه خوارم، دم ز گل ها مى‏زنم                       یاد گل، یاد گل آرایى ‏کنم

مدت کوتاه عمر خویش را                             صرف خدمت نزد مولایى کنم

از همین کوتاه خدمت، تا ابد                           زندگى در لطف و آقایى کنم

آمدم نوشم مى ‏از شیر و رُطب

بر در میخانۀ ماه رجب

اى رجب میخانۀ حیدر تویى                            مِى تویى، باده تویى، ساغر تویى

طعم تو گردیده احلى من عسل                           گوشه‏اى از وسعت کوثر تویى

راه درک لیلةالقدر على                                        بهر شیعه تا صف محشر تویى

ماه شعبان بر تو کرده اقتدا                                           باعث توفیق پیغمبر تویى

مطلعت زیباترین روز خداست                                          میزبان حجت داور تویى

حسن مطلع در تو باشد لطف یار

شد رخ زیباى باقر آشکار

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

جهت مشاهده دیگر اشعار

ولادت حضرت امام محمد باقر (ع)

به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 

با عطر تو گل شوق شکفتن دارد                           سرمستی و میل از تو گفتن دارد

ای باقر علم نبوی در شب عید                           این دل هوس مدینه رفتن دارد

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

بر ما نظری اگر نمایی کافیست                           ازکارم اگر گره گشایی کافیست

عیدی ولادت امام باقر                           در مجلس ما اگر بیایی کافیست

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

خواهم امشب باز شیدایى کنم                           از در رحمت تمنّایى کنم

تا شوم دور از تمام هرچه زشت                           سیر، در گلزار زیبایى کنم

گرچه خوارم، دم ز گل ها مى‏زنم                           یاد گل، یاد گل آرایى ‏کنم

مدت کوتاه عمر خویش را                           صرف خدمت نزد مولایى کنم

از همین کوتاه خدمت، تا ابد                           زندگى در لطف و آقایى کنم

آمدم نوشم مى ‏از شیر و رُطب                           بر در میخانۀ ماه رجب

اى رجب میخانۀ حیدر تویى                           مِى تویى، باده تویى، ساغر تویى

طعم تو گردیده احلى من عسل                           گوشه‏اى از وسعت کوثر تویى

راه درک لیلةالقدر على                           بهر شیعه تا صف محشر تویى

ماه شعبان بر تو کرده اقتدا                           باعث توفیق پیغمبر تویى

مطلعت زیباترین روز خداست                           میزبان حجت داور تویى

حسن مطلع در تو باشد لطف یار                           شد رخ زیباى باقر آشکار

او شعیب عترت پیغمبر است                           باقر دریاى علم داور است

مفتخر بر نام او هستیم ما                           این کلام یک امام و رهبر است

اول خیر آخر خیر اصل خیر                           این محمد، سفره دار کوثر است

بى روایاتى که از او آمده                           دین ما تا روز محشر ابتر است

سائل علمش مراجع گشته اند                           وسعت علمش ز هرکس برتر است

او که باشد بهترین مولاى من                           مادرش شد فاطمه بنت الحسن

مادرش از فاطمه تصویر داشت                           در برش آئینۀ تقدیر داشت

پاک تر از آب زمزم خُلق او                           رزق و سهم از آیۀ تطهیر داشت

او که باشد دختر بیت کریم                           حُسن بابایش در او تأثیر داشت

نِى به دامانش گرفته کودکى                           او به دامان خضر راهى پیر داشت

تا کند ما را غلام درگهش                           در نگاه چشم خود زنجیر داشت

ما غلام حضرت باقر شدیم                           بر مَرام غیر او کافر شدیم

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

برخیز نگارا که بهار طرب آمد                           عید عجم و جشن نشاط عرب آمد

از کثرت انوار یکی روز و شب آمد                           پایان جمادی شد و ماه رجب آمد

ماهی که شود ملک جهان خُلد مُخلد                           از یمن قدوم دو علی و دو محمد

بر اهل ولا عید مویّد شده امشب                           در جلوه رخ داور سرمد شده امشب

لبخند عیان بر لب احمد شده امشب                           میلاد همایون محمد شده امشب

در دامن خورشید، عیان قرص قمر شد                           فخر دو جهان سید سجاد پدر شد

امشب صدف بحر ولایت گهری زاد                           یا دخت حسن فاطمه، زیبا پسری زاد

در خانه ی خورشید ولایت قمری زاد                           یا بار دگر آمنه پیغامبری زاد

این است که دو فاطمه را نور دو عین است                           پور دو علی باشد و نجل حسنین است

این گوهر یکدانه ی دریای عقول است                           در مکتب دین دوستیش اصل اصول است

ماه دو علی مهر دل آرای رسول است                           فرزند حسین است و عزیز دو بتول است

مولای همه عبد خداوند مقام است                           تا حشر امام است امام است امام است

این محور دین اختر تابنده ی علم است                           در قلب زمان نور فزاینده ی علم است

آرنده ی علم است و نماینده ی علم است                           گوینده ی علم است و شکافنده علم است

در کنیه ابوجعفر و باقر شده نامش                           پیغمبر اسلام فرستاده سلامش

دشمن به عداوت خجل از کثرت خیرش                           فرقی نکند گاه کرامت خود و غیرش

جبریل امین گم شده در وادی سیرش                           شیرینی جان قصه شیرین عُزیرش

علم همه یک قطره ز دریای کمالش                           دیوانه شود عقل به توصیف جمالش

ای گوهر شش بحر و یم هفت دُرِ ناب                           ای سائل انوار رخت مهر جهانتاب

بی مهر تو طاعات، چو نقش آمده بر آب                           خاک قدم طفل دبستان تو اقطاب

فرزند پیمبر پدر هفت امامی                           هم فرش مکان هستی و هم عرش مقامی

انوار دل از روی نکوتر ز مه تو                           جن و بشر و خیل ملائک سپه تو

جان همه خوبان جهان خاک ره تو                           شد باعث بینائی جابر نگه تو

ما را ز گنه نیست به جز روی سیاهی                           ای چشم خداوند، کرم کن به نگاهی

از شوق تو چون مهر تو چون داغ به سینه                           چشمم به بقیع است و دلم سوی مدینه

ای شمع دل پنج امین و دو امینه                           ما غرق به دریای گناه و تو سفینه

غرقیم ولی چشم یه احسان تو داریم                           با دست تهی دست به دامان تو داریم

مهر تو ثمر گشته بسی حاصل ما را                           حب تو صفا داده بقیع دل ما را

وصف تو همی شور دهد محفل ما را                    این گونه سرشتند از اول گل ما را

تا حشر گـُل مهر تو روید ز گـِل ما                           آوای تو پیوسته برآید ز دل ما

تو کعبه ای و کعبه گرفتار بقیعت                           پیوسته ملک سائل زوّار بقیعت

جان و دل ما شمع شب تار بقیعت                           تا چهره گذاریم به دیوار بقیعت

این درد فراقی که به جان است دوا کن                 بر ما زره لطف گذر نامه عطا کن

ای بوسه گه یوسف زهرا دهن تو                           نقل دهن ما همه نَقل سخن تو

جان همه قربان تو و جان و تن تو                 صد شکر که میثم شده مرغ چمن تو

غیر از گل مهر تو به گلزار نبوید                           جز مدح تو و عترت اطهار نگوید

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

نوری آمد وجود من گم شد                           چشم من باز پر تلاطم شد

شرشر اشک روی گونه ی من                           شد سرازیر و قدر یک خم شد

گریه از شوق چه صفا دارد                           شب میلاد نور پنجم شد

اشک اذن دخول ما بود و                           در که وا شد دمِ تبسم شد

محرم اهل بیت اگر شده ایم                           همه از یک دعای خانم شد

شکر، یا فاطمه و یا فاطر                           شکر، هستم غلام تو باقر

در رحمت دوباره وا شده است                           میزبان دلم خدا شده است

بار دیگر میان بیت وحی                           آیه ی نور رو نما شده است

سجده ام را کسی نماند که ندید                           سِرّ توحید بر ملا شده است

دسته های فرشته می بینم                           در مدینه برو بیا شده است

پشت یک خانه ای شلوغ شده                           خبری بین کوچه ها شده است

رنگ پنجم به روی بوم آمد                           حضرت باقر العلوم آمد

نذر چشمان تو جوانی من                           به فدای تو زندگانی من

زیر پایت بگو که سر بزند                           هر کسی خواست از نشانی من

عرض تعظیم پیش قد تو شد                           علت قامت کمانی من

من ندارم که هیچ چیز از خود                           همه از توست هستِ فانی من

هست " آقا مرا دعایم کن "                           از دعاهای آسمانی من

در هوای شما نفس زده ام                           غصه ها را ز سینه پس زده ام

تو همان چشمه سار عرفانی                           فصل سبز بهار عرفانی

در مقام رفیع اخلاقی                           جلوه گاه مدار عرفانی

ای سر آمد به علم و دانش ها                           سخنت پر ز بار عرفانی

چه احادیث که به جا مانده                           از تو آموزگار عرفانی

قبل تو این چنین ظهور نبود                           در میان تبار عرفانی

جایگاه علوم و دانش تو                           شاهکاری به آفرینش تو

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

عشق آمد و مقابل من دفتری گشود                  مرغ دلم بهانه گرفت و پری گشود

بال و پری زدم به بلندای آسمان                 از لطف خود خدای کریمان دری گشود

احرام سرخ بر تن من بود و ناگهان                     دیدم که روبروم در اخضری گشود

در آن طرف تمامی عالم بهشت بود                  یک لحظه نور پرده زیباتری گشود

بر روی دیدگان پر از التماس من                           باری تعال چهره یک سروری گشود

به به چه سروری که ملک مست بوی او                           جمعی ز انبیاء همه مبهوت روی او

نامش محمد و به لقب باقر العلوم                           عالم ترین رجال عرب باقر العلوم

در روز اولش که قدم در جهان گذاشت              باعث شده به فخر رجب باقر العلوم

تا اینکه می برم به زبان نام اطهرش            شیرین شود دهان چو رطب باقر العلوم

تابنده تر ز او نبود کس میان روز                           زیباترین ستاره شب باقر العلوم

روح عبادت از پدرش زین العابدین                           از عم خود گرفته ادب باقرالعلوم

جابر کمی ز علم شما ارث برده است                           یک قطره ای ز آب دهان تو خورده است

قامت قیامت و رختان محشری بود                           زور میان بازویتان حیدری بود

احساستان ز برگ گلی هم لطیف تر                احسان و لطفتان به خدا مادری بود

داروی دردهای بشر خاک پایتان                           آب دهان اطهرتان کوثری بود

دوم محمدی و علی عاشقت شده                           جانم فدای نام تو پیغمبری بود

ایمان و زهد و عبادت به یک طرف                           علم خدای ات طرف دیگری بود

باشی حسینی و حسنی باقرالعلوم                           خوانم فقط تو عشق منی باقرالعلوم

مولا نفس زدی و دو عالم درست شد               از آن گل وجود تو آدم درست شد

بس که شما میان منا ناله کرده ای                   از گریه تو چشمه زمزم درست شد

از تار و پود و رشته شال عزایتان                      بالای هر حسینیه پرچم درست شد

در ماجرای پر غم وادی کربلا                     اشکت چکید و قطره شبنم درست شد

بانی روضه های عطش با حمایتت                      سینه زنی ماه محرم درست شد

هرکس که روضه ای ز شما گوش می کند                           یک جرعه می ز دست شما نوش می کند

آقا عنایتی بده بر سینه ناله را                           پر کن ز داغ کرببلا این پیاله را

ای باغبان ساقه شکسته به ما بگو                      داری به باغ سینه غم چند لاله را

دارم به سر زیارت قبر بقیع اتان                 امضا بزن به دست خودت این قباله را

یا رب تو دیده را ز غمش پر ز آب کن                           مارا غلام حضرت باقر حساب کن

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

خدا برای مدینه قطاب آورده                           نه! زعفران...نه! عسل...نه! گلاب آورده

رسول آمده دنیا دوباره یا اینکه                           خدا دوباره کسی با کتاب آورده؟

برای اینکه زمین ناز آسمان نکشد                           خدا برای زمین آفتاب آورده

تمام معجزه های پیمبران با هم                           در او خدای به حد نصاب آورده

و در نمایش تفسیر احسن الخالق                           عجب ظرافتی در انتخاب آورده

امام ِ باقر ما اولین دوگوهره ایست                           که حق ز سلسله ی بوتراب آورده

پدر ز نور حسین...مادر از تبار حسن...                            خدا برای دعا مستجاب آورده...

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

این مدینه ستاره باران است                           چشم خورشید خیره برآن است

داخل مهد روح ایمان است                           روزگار زمین درخشان است

جان دین روی دست جانان است                           این پسر از تبار ایران است

پسری از تبار شیر خداست                           نوه ی پادشاه کرب و بلاست

باقرالعلم  ِ مکتب مولاست                           گل سجّاد و جلوه ی زهراست

لحظه ای که برابر سقّاست                           ماه و خورشید حق نمایان است

پنجی از جنس پنج تن آمد                           وارث علم  ِ موتمن آمد

یادگار ابا الحسن  آمد                           گل زهرا سوی وطن آمد

حسنینی به یک بدن آمد                           آسمان را ببین که حیران است

آسمان مات این قیام و قعود                           حیدر دیگری به وقت سجود

کرم مجتبی در این مولود                           عشق شاه وفا به تار و به پود

انتهای درخش اش موعود                           شاهد غرّش دلیران است

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@