گلچین اشعار میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی(ع) سال 93 سری اول

 

ای عشق ببین حال پریشانی ما را                         ای شوق نشان آتش حیرانی ما را

ای شور بیاور میِ توفانی ما را                                 تا صبح ببین ناد علی خوانی ما را

ما مرد شرابیم اگر هست بیارید

ما را به در بیت علی مست بیارید

دیدند همه قبله ی دنیا شدنش را                        ذوق علی و گرم تماشا شدنش را

دیدند و ببینید مهیا شدنش را                                 لبخند علی و شب بابا شدنش را

تنها نه پدر عاشق خندیدن او بود

تا صبح نبی منتظر دیدن او بود

انگار شب قدر مقدر شده امشب                               انگار نبی باز پیمبر شده امشب

برخیز زمین گوش زمان کر شده امشب              برخیز و ببین فاطمه مادر شده امشب

یک جلوه ز تصویر خداوند رسیده

امشب پسر شیر خداوند رسیده

بگدار که یعقوب گشاید نظرش را                                تا با تو فراموش نماید پسرش را

هیچ است اگر عشق بریده است سرش را                 رو کرده خدا با تو تمام هنرش را

لبخند بزن گردش این روز و شب از توست

شیرینی افطار پیمبر رطب از توست

یک چشم بگردان و زمین زیر و زبر کن                    یک ناز بفرما همه را خون به جگر کن

بند آمده این راه از آن کوچه گذر کن                             ما خاک قدمهات به ما نیز نظر کن

چشمان تو محراب سحرهای حسین است

پسران تو پسرهای حسین اند

وای از جلوات جبروتی که تو داری                                     از شدت نور ملکوتی که تو داری

فریاد از آن اوج سکوتی که تو داری                               حق گرم تماشای قنوتی که تو داری

پیش تو ذلیلم به ضریحی که نداری

یک عمر دخیلم به ضریحی که نداری

دور و برتان این همه بیمار اگر هست                  یا این همه در شهر بده کار اگر هست

این قدر گدا بر در و دیوار اگر هست               تقصیر که شد این همه سر بار اگر هست

دیدند کرم روی کرم می دهی آقا

ماندیم عجب بوی کرم می دهی آقا

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

مطلع شعر من از عشق تو حیران شده است        بیت در بیت دلم بی سر و سامان شده است

عالم پیر دگر باره چه در بر دارد                                             گوئیا شور جوانیست که در سر دارد

لحظه آمدنش غصه نهان خواهد شد                                   "عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد"

وخدا خواست که یک برگ دگر رو بکند                               جهت قبله نما روی به آن سو بکند

مژده آمدنش تا به پیمبر دادند                                           همه ذرات جهان در تب و تاب افتادند

نور خورشید ز دامان قمر می آید                 چقدر طفل به مادر به پدر می آید

چهره اش ، ناز نگاهش به پیمبر رفته                                    کرم و عاطفه اش نیز به مادر رفته

این پسر کیست چنین جلوه محشر دارد        از همین کودکی اش هیبت حیدر دارد

ماه مهمانی حق نیز به مهمانی اوست                   امشب افطار علی بوسه به پیشانی اوست

و در آن لحظه که این کودک شیرین آمد                            شک ندارم که خدا نیز به تحسین آمد

تا در آئینه ی او حُسن خدا را دیدند             نام او را ز سماوات حَسن نامیدند

بر لبان علی و فاطمه لبخندآمد                                کوچه امشب به تماشای حسن بند آمد

و خداوند روی سر در افلاک نوشت                                     هست او سید و آقای جوانان بهشت

دشمنش خوار و ذلیل است مریض است مریض               پسر حیدر و زهراست عزیز است عزیز

مادرش نام مرا سائل این خانه نوشت                                روزی شعر مرا نیز کریمانه نوشت

پدرش گفت بیاییم و گدایش باشیم                            کاش امشب همه مشمول دعایش باشیم

سائل خانه ات از حد و عدد بیرون است                             آسمان نیز به درگاه شما مدیون است

نظری کن که در این ماه مسلمان بشویم     کاش بر سفره ی افطار تو مهمان بشویم

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

باعث خلقت دنیاست حسن                          نمک خانه زهراست حسن

فاطمه گرچه حسینی باشد                           ضربان دل زهراست حسن

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

جهت مشاهده دیگر اشعار

ولادت حضرت امام حسن مجتبی(ع)

به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 

 

 

گلچین اشعار میلاد امام حسن مجتبی سری دوم

 

خبری نیست اگر معجزه ای بر پا شد             خبری نیست اگر سینه ی دریا وا شد

خبری نیست که دریا صدف موسی شد         خبر آن است که گفتند علی بابا شد

امشب از جام جنون مِی زده، کم نگذارید

که من عاشق شده ام، سر به سَرم نگذارید

شب چه روشن شده انگار زمین زر شده است             ماه در هاله ی خورشید شبش سر شده است

گوش عالم همه از هلهله ای کر شده است                                     آی جبریل بگو فاطمه مادر شده است

گیسویش باز گذارید که دل ها برده

پسرِ ارشد زهرا دلِ زهرا برده

جز لبت هیچ کجا شهد و نمک با هم نیست                     غیر زهرا به نگاه تو کسی مَحرَم نیست

هر که شد طالب تو در طلبِ دِرهَم نیست           هر که خود را سگ کوی تو نخواند، آدم نیست

الحق ای ماه که رخسار خدایی داری

که خدایی رخ انگشت نمایی داری

@@@

سر را بگیر و راه خدا را نشان بده                           وقت نماز مغرب ما تو اذان بده

هرجا که سفره ی کرمی پهن می شود             از آن بساط روزی افطارمان بده

قرآن بخوان تا که مسلمان تو شویم              دل را شبیه مردک شامی تکان بده

من گریه می کنم برای تو، پس تو هم             از کوری ام به روز قیامت امان بده

حالا که تو کریمی و آقای عالمی                           ما را به کربلا ببر آنجا مکان بده

هر سفره ایی که سفره آقا نمی شود

هر بچه ایی که بچه ی مولا نمی شود

 

 

جهت مشاهده دیگر اشعار

ولادت حضرت امام حسن مجتبی(ع)

به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 

 

گلچین اشعار میلاد امام حسن مجتبی سری اول

 

روزی که پا به دیده ی دنیا نهاده ای                        رنگی دگر به جلوه مهتاب داده ای

در زیر پای تو سر خیل ملائک است                   آن لحظه ای که در سفر حج پیاده ای

امشب اگر اراده کنی ذبح میشوم                         جانم فدای منت و همچون اراده ای

سجاده ی تو عرش؛ در آن لحظه ای که تو                تکبیر گفته و به نماز ایستاده ای

نام تو را ادامه ی زهرا نوشته اند                                 تو مادری ترین پسر خانواده ای

هرکس که عشق حضرت مولا نمیشود

هر یوسفی که یوسف زهرا نمیشود

گفتند بی بدیلی و دیدیم برتری                             از هرچه گفته اند و شنیدیم بهتری

خلق و جمال و خوی و خصالت محمّدیست                        آیینه ی تمام نمای پیمبری

استاد رزم توست علی شاه لافتی                              آموزگار قاسم و عباس و اکبری

چه در زمان صلح چه هنگام جنگ و رزم                  در هر دو حال باز امامی و رهبری

کوری چشم طایفه ی ابتر و حسود                             تو اولین پیاله ی صهبای کوثری

با دیدن تو چشم همه مات می شود

زهرا پس از تو مادر سادات می شود

 

جهت مشاهده دیگر اشعار

ولادت حضرت امام حسن مجتبی(ع)

به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 

 

مناجات با امام زمان و گریزهای مناجاتی سری دوم

یا صاحب الزمان! شمائید که بر احوال ما آگاهید، از حوائج و خواسته های ما آگاهید. یابن زهرا! ان شاء الله خداوند به زودی فرجتان را برساند. ما از فراق و دوری شما اشک می ریزیم همان گونه که امام صادق (ع) فرمودند:
« باید آن قدر اشک بریزید و گریه کنید و ناله کنید تا خداوند مهدی را به فریادتان برساند. »
یابن الحسن؛ آقا جانم:
اشک ریختن ما در مصائب جد غریب شما سید الشهداء؛ اشک برای فراق و دوری شما نیز هست. آقا جان؛ تا کی در مصائب جد غریب شما سید الشهداء تنها و بدون شما اشک بریزیم؟
مهدی جان ما از دوری و فراق شما اشک می ریزیم و بسی ناله سر میدهیم که زودتر بیایی و با هم به کربلا برویم.
بیا که سینه هامون تنگه تنگه
دل آئینه هامون بی تو سنگه
بیا هم شویم کرب وبلایی
که با تو کربلا رفتن قشنگه

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
شب قدر است مولا جان کجایی؟!
چرا از جمع عشاقت جدایی؟!
سر از بالین عشقت بر ندارم
به دیدارم بیایی یا نیایی
آقا جان خیلی دلم برای شما تنگ شده است؛ اما این بار معاصب من باعث جدایی من از شما شده. آقا بیا و به این جدایی پایان بده.
چون روح مطهر امیرالمؤمنین از بدنش مفارقت نمود، از خانه ی حضرت صدای شیون و ناله بلند شد مانند آن روزی که حضرت رسول از دنیا رفته بودند چون شب تاریک شد و آفاق آسمان متغیر شد و زمین لرزید و صداهای تسبیح و تقدیس از میان هوا به گوش مردم می رسید. می دانستند که صداهای ملائکه است. صدای گریه و نوحه و مرثیه ی جنیان را می شنیدند

@@@@@@@@@@@@@@@@@@

جهت مشادهد ادامه مناجات های مکتوب به ادامه مطلب

مراجعه نمایید

مناجات با امام زمان و گریزهای مناجاتی سری اول

از وقتی که مسجد مدینه ساخته شد، پیامبر اکرم (ص) در موقع خطبه خواندن و سخنرانی، مخصوصاً روزهای جمعه در مقابل انبوه جمعیت بر تنه درخت خرمایی که در صحن مسجد باقی مانده بود، تکیه می دا د. تا اینکه جمعیت زیاد شد، پیشنهاد کردند، که منبری برای رسول خدا (ص) بسازند . تا مردم به آسانی رسول خدا (ص) را ببینند. پیامبر (ص) اجازه فرمود، منبری از چوب با دو پله و عرشه ساختند.
اولین جمعه ای که پیش آمد، رسول اکرم (ص) جمعیت را شکافت و آن ستون خرما را پشت سر نهاد و به طرف منبر رهسپار شد، همین که بر عرشه ی منبر قرار گرفت، یک مرتبه صدای ناله ی ستون خشکیده مانند زن بچه مرده بلند شد، در اثر ناله ی آن، صدای جمعیت به گریه و ناله بلند گردید، پیامبر (ص) از منبر به زیر آمده و ستون را در بغل گرفت و دست بر آن کشید و فرمود: آرام باش! و از او دلجویی کرد،
سپس به طرف منبر برگشت و فرمود: مردم! این چوب خشک نسبت به رسول خدا (ص) اظهار علاقه و اشتیاق می کند و از دوری وی محزون می گردد، ولی برخی از مردم چه نزدیک شوند به من یا دور، باکشان نیست. اگر من او را در بغل نگرفته و دست بر آن نکشیده بودم، تا روز قیامت از ناله خاموش نمی شد.
عرض می کنم! این درخت یک لحظه از پیامبر (ص) دور شد این چنین ناله زد. با اینکه رسول خدا (ص) را مشاهده می کرد، ولی ما سال ها است که امام زمانمان را نمی بینیم و از او دور هستیم، با این حال مشغول به زندگی عادی خودمان هستیم، به فکر همه کس و همه چیز هستیم الا امام زمانمان (عج)، همه ی فکر ها به ذهنمان خطور می کند جز فکر اما زمان

@@@@@@@@@@@@@@@@@@

یوسف (ع) نه به تقاضای پدر بلکه از جانب خود پیراهنش را فرستاد، تا پدر بدان شفا یابد و چشمانش بینا شود. ای یوسف زهرا (س)! چشمان بصیرت ما به دلیل گناهان نابینا شده و گرنه از سعادت زیارت شما محروم نبودیم. ای یوسف زهرا (ع) ما یعقوب نیستیم اما شما از یوسف کریم تر هستید بر دیدگان ما نظری بیفکنید
@@@@@@@@@@@@@@@@@@

جهت مشاهده ادامه مناجات های مکتوب به ادامه مطلب

مراجعه نمایید

متن اشعار حاج منصور ارضی دهه سوم ماه مبارک رمضان1392

 

جهت مشاهده مجموعه اشعار قرائت شده توسط

حاج منصور ارضی

در دهه سوم ماه مبارک رمضان سال 1392

به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 

متن اشعار حاج منصور ارضی دهه دوم ماه مبارک رمضان1392

 

 

 جهت مشاهده مجموعه اشعار قرائت شده توسط

حاج منصور ارضی

در دهه دوم ماه مبارک رمضان سال 1392

به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 

متن اشعار حاج منصور ارضی دهه اول ماه مبارک رمضان1392

 

جهت مشاهده مجموعه اشعار قرائت شده توسط

حاج منصور ارضی

در دهه اول ماه مبارک رمضان سال 1392

به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 

گلچین دوبیتی های وفات حضرت خدیجه

قنوت امشب زهرا فقط شده مادر                به روی سینه مادر نهاده سر، کوثر

الهی مادر یاسم غریب می میرد                    غریب بود و غریبانه جان دهد آخر

@@@

اگر تو بودی، یاس تو غنچه وا می کرد          بجای تکیه بر آن در، تو را عصا می کرد

اگر خدیجه تو بودی، به پشت در زهرا               بجای فضه در آنجا تو را صدا میکرد

@@@

جهت مشاهده ادامه اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

گلچین اشعار وفات حضرت خدیجه

بیچاره دستی که در این شب ها فقیرت نیست          یعنی دخیل دست های دستگیرت نیست

 باید برایت خاکساری را تمنا کرد                                   بیچاره بال جبریلی که حصیرت نیست

هرگر نمی خواهم ببینم آن شبی را که                       در سفره ی افطار ما نان و پنیرت نیست

قربانی نامت شدن عین حیات ماست               مرده تر از مرده است هر کس که بمیرت نیست

تو منت دین خدا بر گردنم هستی                                   آری تو امّ المؤمنینی و نظیرت نیست

تو بانوی اسلامی و تاج سرم هستی

کوری چشم دشمنانت مادرم هستی

ای همسر شایسته ی پیغمبر مکه               ای جده ی شهر مدینه؛ مادر مکه

ای که برایت حاجیان احرام می بندند                  قبر شریفت قبله گاه دیگر مکه

تو مادری ات نیز بوی نوکری می داد           می خواستی باشی کنیز دختر مکه

تو زینب پیغمبری و سال های سال               سینه سپر کردی برای رهبر مکه

هر جا که پیغمبر به جنگ فتنه ها می رفت    تو یک تنه بودی برایش لشگر مکه

مکه مدینه نیست در آتش نمی افتی                 کاری ندارد با تو دیوار و در مکه

تو بانوی اسلامی و تاج سرم هستی

کوری چشم دشمنانت مادرم هستی

جهت مشاهده ادامه اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

مناجات عشق

ممنونتم یه بار دیگه درِ خونت زانو زدم

واسه قبولی دعام بازم پیش تو رو زدم

من میدونم چه کاره ام،من میدونم که روسیام

امّا خودت گفتی اگه حاجت دارم پیشت بیام

حاجت اوّلم اینه : خدا آقامو برسون

دیگه بسه خسته شدم از دوری صاحب زمون

یعنی بدا دل ندارن؟ مگه آقا برا خوباس؟

توی همین آدم بدا ، حساب عاشقا جداس

آره درسته آخدا ، عاشق گُنا نمیکنه

اما آقام مهربونه ، منو رها نمیکنه

بااینکه من گنهکارم،میدونه که دوسش دارم

آقای من خوب میدونه کسی روجز اون ندارم

بدونِ یارمهربون ، زندگیمون حروم میشه

میدونم آخرش میاد، غصه هامون تموم میشه

حاجت دوّمم چیه ؟ منو ببر به کربلا

یا که براتمو بده ، بازم برم امام رضا

شبهای جمعه همیشه زودی دلم پر میگیره

با ذکر یا کرب و بلا زندگی از سر میگیره

یاد اباالفضل میکنه ، کنار نهر علقمه

یاد همون سرداری که گرفته بوی فاطمه

یاد خیام بی عمو ، اشک چشای بچه ها                                         

که ناامیدن و میگن : عمو بیا عمو بیا

بارون می باره از چشام به یاد عمّه ای غریب

به یاد اون خانمی که به لب داره أمَّن یجیب

میگه الهی بمیرم حسین من یار نداره

می مُردم و نمی دیدم که اون علمدار نداره

میگذره و میاد همون لحظه که بین دشمنا

تنهامیشه برادرش،ای وای سرش میشه جدا

میاد میون گودی و می بوسه رگهای داداش

تا سَرُو بالا میکنه ، به نیزه می افته نگاش

آقام غریب رو نیزه ها آیه ی قرآن میخونه

یه شب میاد با دخترش می شینه کنج ویرونه

دخترمیگه بابا دلم تنگ شده بود برا نگات

بابا میگه که دخترم : فدای لرزش صدات

دخترمیگه بابا ببین به زخم دل نمک زدن

رو نیزه ها خودت دیدی چطور منو کتک زدن

میگه بابا ببین شدم شبیه زهرا مادرت

تو این شباخیلی زیادزحمت دادم به خواهرت

دامنِ من آتیش گرفت،موی سرم سفید شده

خواب می دیدم دیشب که باز یه فاطمه شهید شده

خدا به آبروی اون شهید دشت کربلا

به حق شاه تشنه لب ، حاجتامونو کن روا

تو یاری کن رهبرمون ، شفا بده مریضامون

سایبونِ رحمتتو خودت نگهدار برامون

بازم ببخش گناهمو ، به حق آسمونیات

تا به ابد من می مونم ، ( اسیرِ ) مهربونیات

مناجات و گریز های مناجاتی مکتوب سری دوم

اگرکسی درخانه ی مرا بزندوچند باراسم من بی سرو پا را به زبان بیاورد،اگر بار اول،دوم،سوم...جواب ندهم ،بلاخره اگراصرار کند برای  بار پنجم و ششم شرم میکنم جوابش را ندهم.شرم میکنم او را دست خالی بر گردانم .مردم!امشب این جا جمع شده ایم وهمه دست جمعی دعای جوشن کبیر را خوانده ایم  وهزار بار اسم خداوند کریم راصدا زده ایم؛چطور ممکن است خداوندی که کریم است ،خداوندی که رءوف است،دست رد به سینه ما بزند؟او که ارحم الراحمین است،چطور به ما جواب ندهد؟

تو کریمی و رحیمی و غفور              کن زتاریکی مرا راهی نور

ای رحیم مهربان ،حی قدیر                  جان زهراوعلی دستم بگیر

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

امشب بعید است خداوند دست رد به سینه این جمعیت بزند ؛چون خود خداوند فرموده است :(فاما السائل فلا تنهر) یعنی سائل و گدا را مرانید؛پس چطور ممکن است امشب به ما جواب ندهد و ما را از درگاهش براند ؟غیر ممکن است کسی که خودش فرموده:گدا را مرانید،امشب این جمعیت رادست خالی و ناامید برگرداند.

الا ای مهربان امد گدایت                        کند با حالتی محزون صدایت

خدای من تو خوب و مهربانی                     مرا از درگهت هرگز مرانی

خدایا من به غفلت مبتلایم                           دگر از معصیت بنما جدایم

معصیت خانه خرابم کرده است         غافل از روز حسابم کرده است

ای خدای من به فریادم برس              بین که شیطان انتخابم کرده است

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

جهت مشاهده ادامه مناجات های مکتوب به ادامه مطلب مراجعه نمایید

شعر زیبا مناجات با امام زمان گریز به حضرت زهرا در شروع ماه رمضان

 

شکر خدا که عمرمون رسید به ماه رمضون

این بوده از لطف شما، ممنونتم صاحب زمون

ممنونتم که راه دادی نوکر روسیاهتو

گذاشتی هم ناله بشم با اشک و سوز و آه تو

میون گریه هام نوای ربنات داره میاد

تو اوج الغوث لبم، موج صدات داره میاد

صدات داره میاد میگی، هر چقَدَم که بد شدی

بیا خودم می خرَمت، نگو از اینجا رد شدی

صدات داره میاد میگی، اشک چشاتو دوست دارم

دعات به گوشم می رسه، بغض صداتو دوست دارم

صدات داره میاد میگی، من روضه خون فاطمه م

یه عمرِه  که در به در قدِّ کمون فاطمه م

صدات داره میاد میگی، غریبی سخته به خدا

دست یه مرد بسته بشه جلوی چشم بچه ها

صدات داره میاد میگی، کوچه چقدر تنگه برات

برا پرت خطر داره، الهی که بشم فدات

صدات داره میاد میگی، یکی داره سر می رسه

حسن تو رو خدا نذار ، دستش به مادر برسه

صدات داره میاد میگی، سیلی نزن به مادرم

اگه یه وقت چیزیش بشه، آتیش می گیره جگرم

صدای آقامون گرفت، مادرمون رو زمینه

هر روز و شب، هر ماه و سال، روضه ی آقا همینه

مناجات و گریز های مناجاتی مکتوب سری اول

آمدم با چشم گریان آمدم               گر گنه کارم پشیمان آمدم

یا کریم و یا رحیم و یا رفیع              چهارده معصوم را آرم شفیع

با چنین راُفت که می خوانی مرا      کی خداوندا بسوزانی مرا

جوانی، هنگام مرگ رو به مادرش کرد و گفت: مادر جان می خواهم وصیتی کنم:وقتی مردم طنابی بیاور و دست و پای مرا محکم ببند.ان وقت مرا با طناب روی زمین بکش و با دلی شکسته به خداوند بگو:خدایا بنده فراری تو را اوردم؛بلکه خداوند به دل شکسته ی تو از من بگذرد. جوان مرد .با این که برای مادر مرگ جوان خیلی سخت است و طاقت و تحمل دیدن جنازه ی عادی به زمین افتاده ی پسر جوان را ندارد،بااین حال ،این مادر بنا به وصیت پسرش این کار را انجام داد.طنابی اورد و دست و پای پسرش را بستان وقت جنازه او را بر روی زمین کشید وبا حال رقت باری می گفت:خدایا !بنده فراریت را اوردم.چیزی نگذشته بود که هاتفی ندا داد که مهمان ما را رها کن! او میهمان ماست.  اری دعای مادر در حق فرزند این چنین اثر گذار است و این چنین سریع به اجابت می رسد.باید دست به دامان مادران شد و از ان ها التماس دعای خیر داشت؛اما من مادری را سراغ دارمکه یک نیم نگاه او عالمی را کن فیکون میکند.یک لحظه توجه او عالمی را زیرو رو میکند . امشب دست توسلمان را به سمت خانه ی مادر سادات دراز کنیم و از او مدد بجوییم. می پرسی کدام خانه؟

خانه ای که بوی اتش میدهد                  داغ مادر را به قلبم مینهد

خانه ای که دست مردی بسته است    خانه ای که پهلویش بشکسته است

خانه ای که دختری افسرده است            دید مادر را که سیلی خورده است

خانه ای که کعبه ی دلها بود                        قتلگاه حضرت زهرا بود 

خانه ای که از درش خون میچکد         خصم مولا را به بیرون میکشد

خانه ای که مادری را میزند                 پیش چشمش دختری را میزند 

اتش بر جان او انداختند                         گرگ ها از چه بر او میتاختند؟  

  اه خفاشان به قلب شب زدند                          تازیانه از چه بر زینب زدند؟  

 

جهت مشاهده ادامه مناجات های مکتوب به ادامه مطلب مراجعه نماید

مجموعه اشعار مناجات با خدا سری اول

باور نمی کنم که مرا هم خریده ای!                           آخر مگر ز عبد فراری چه دیده ای؟
لایق نبوده ام بنشینم کنار تو                              با لطف خود مرا به حضورت کشیده ای!
هرگز به روی من نزدی عبد عاصی ام                   اصلاً نگفته ای که تو پرده دریده ای!!!
با این همه گناه و خطایی که داشتم                               هرگز ندیده ام ز گدایت بُریده ای!
گفتم دگر ز چشم تو افتادم ای خدا                                   امّا هنوز در بر من آرمیده ای!
من بی توجّهی به تو کردم ولی مُدام                             ناز مرا به خاطر زهرا کشیده ای
ماه مبارک است و دلم شد سرای تو                      از روح خود دوباره به جسمم دمیده ای
شرم از عذاب نوکر زهرا نموده ای                             گفتی بیا که نوکر قامت خمیده ای
وقتی میان کوچه زمین خورد مادرم
آنجا صدای ناله ی او را شنیده ای

***

راه، دور و بار، سنگین و گناهم بی‌شمار              من که می‌دانم بدم دیگر تو بر رویم نیار
تا نیفتم تا نسوزم در شرار خشم تو                        ابر رحمت بر سر این بندۀ عاصی ببار
باورم هرگز نمی‌آید به ذات اقدست                 مهربانی چون تو عبدش را بسوزاند به نار
کی به رویش در ببندی کی رهایش می‌کنی          بنده‌ای را که ندارد جز درت راه فرار؟
هم ز لطفت هم ز عفوت هم ز جرمم هم ز خویش

شرمسارم شرمسارم شرمسارم شرمسار

***

جهت مشاهده ادامه اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید