گلچین اشعار هفته دفاع مقدس

لب معطر شود به نام شهید            بوی جنت دهد کلام شهید
حق جواز شفاعتش داده                خیرخواهی بود مرام شهید
سادگی و بریدن از دنیا                         بوده زیباترین پیام شهید
شاهدم کلُ یومٍ عاشورا                       کربلایی بود قیام شهید

هویت با شناسه می آید

نامشان با حماسه می آید

من شنیدم ز روی منبرها                      از حکایات این دلاورها
از دعا و سلام و سجاده                          تا نماز میان سنگرها
تار موی شهید می ارزد            بر همه کشته های کشورها
مهر تایید این مساجد شد                  قاب عکس علی اکبرها

همه ی عشقشان خمینی بود

خون رگ هایشان حسینی بود

اسوه های نجیب و بی همتا                خاکیانی ز نسل آن بالا
لحظه ای هم جدا نمی گشتند         صبح ها از زیارت عاشورا
خبر از گریه هایشان دارد                   ذکر سبحان ربی الاعلی
حفظ کردند بیت الاحزان را              مطمئنم؛ به حضرت زهرا!

هم قسم بوده اند؛ می میریم

و فدک را دوباره می گیریم

گوش کن ای جوان ایرانی             زیر دِین همه شهیدانی
چشمشان بر دهان رهبر بود          تا کنند انقلاب طوفانی
دلشان ذوب در ولایت شد                تحت امر مه جمارانی
انتظار تمامشان این است                  یاری سید خراسانی

کشور ما دیار الله است

سرزمین بقیه الله است

جهت مشاهده ادامه اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 
من غریب افتاده ام اندر دیار بی کسان              من یکی جا مانده هستم از تبار بی کسان
ای سفر کرده بیا که کشت ما را هجر تو              پس تو کی پایان دهی بر انتظار بی کسان
گر بیفتم در میان بستر مرگم غریب                    می شود حاضر شوی در احتضار بی کسان
در کنار ما نشد منزل نمایی اختیار                              می شود آیا بیایی بر مزار بی کسان
بعد پیر میکده رنگ خزان بر دل زدند                           سوی ما برگرد ای زیبا بهار بی کسان
خوبرویان جمله در هجران تو رفتند و ما              مانده ایم اندر رهت ای گلعذار بی کسان
بی قراری تو بهر ما بود ظاهر ولی                          ما به فکرت نیستیم ای بیقرار بی کسان
کاش از شرم و حیای تو نصیب من شود             تا به سوی تو شوم من هم قطار بی کسان
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
لب معطر شود به نام شهید                        بوی جنت دهد کلام شهید
حق جواز شفاعتش داده                                خیرخواهی بود مرام شهید
سادگی و بریدن از دنیا                                     بوده زیباترین پیام شهید
شاهدم کلُ یومٍ عاشورا                                کربلایی بود قیام شهید
هویت با شناسه می آید                          نامشان با حماسه می آید
من شنیدم ز روی منبرها                 از حکایات این دلاورها
از دعا و سلام و سجاده                   تا نماز میان سنگرها
تار موی شهید می ارزد        بر همه کشته های کشورها
مهر تایید این مساجد شد                   قاب عکس علی اکبرها
همه ی عشقشان خمینی بود               خون رگ هایشان حسینی بود
اسوه های نجیب و بی همتا       خاکیانی ز نسل آن بالا
لحظه ای هم جدا نمی گشتند         صبح ها از زیارت عاشورا
خبر از گریه هایشان دارد           ذکر سبحان ربی الاعلی
حفظ کردند بیت الاحزان را           مطمئنم؛ به حضرت زهرا!
هم قسم بوده اند؛ می میریم         و فدک را دوباره می گیریم
گوش کن ای جوان ایرانی             زیر دِین همه شهیدانی
چشمشان بر دهان رهبر بود               تا کنند انقلاب طوفانی
دلشان ذوب در ولایت شد           تحت امر مه جمارانی
انتظار تمامشان این است                  یاری سید خراسانی
کشور ما دیار الله است              سرزمین بقیه الله است
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
رفته بودم سفری سمت دیار شهدا         که طوافی بکنم دور مزار شهدا
به امیدی که دل خسته هوائی بخورد             متبرک شود از گرد و غبار شهدا
هر چه زد خنجر احساس به سرچشمه ی عشق              شرمگینم که نشد اشک، نثار شهدا
خشکی چشم عطش خورده از آن جاست که من        آب یاری نشدم فصل بهار شهدا
آخرین خط وصایای دل من اینست              که به خاکم بسپارید کنار شهدا...
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
امروز برای شهدا وقت نداریم                       ای داغ دل لاله تو را وقت نداریم
با حضرت شیطان سرمان گرم گناه است             ما بهر ملاقات خدا وقت نداریم
چون فرد مهمی شده نفس دغل ما              اندازه ی یک قبله دعا وقت نداریم
در کوفه تن غیرت ما خانه نشین است           بهر سفر کرببلا وقت نداریم
تقویم گرفتاری ما پر شده از زر                  ای داغ دل لاله تو را وقت نداریم
هر چند که خوب است شهیدانه بمیریم      خوب است ولی حیف که ما وقت نداریم
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
بیا عاشقی را رعایت کنیم                                ز یاران عاشق حکایت کنیم
از آنها که خونین سفر کرده‌اند                               سفر بر مدار خطر کرده‌اند
از آنها خورشید فریادشان                             v دمید از گلوی سحر زادشان
غبار تغافل ز جان ها زدود                              هشیواری عشقبازان فزود
عزای کهنسال را عید کرد                         شب تیره را غرق خورشید کرد
حکایت کنیم از تباری شگفت                که کوبید درهم، حصاری شگفت
از آنها که پیمانه‌ی «لا» زدند                           دل عاشقی را به دریا زدند
ببین خانقاه شهیدان عشق                      صف عارفان غزلخوان عشق
چه جانانه چرخ جنون می‌زنند                      دف عشق با دست خون می‌زنند
سر عارفان سرفشان دیدشان                  که از خون دل خرقه بخشیدشان
به رقصی که بی‌پار و سر می‌کنند          چنین نغمه‌ی عشق سر می‌کنند :
هلا منکر جان و جانان ما                              بزن زخم انکار بر جان ما
اگر دشنه آذین کنی گردهمان                     نبینی تو هرگز دل آزرده‌مان
بزن زخم این مرهم عاشق است           که بی‌زخم مردن غم عاشق است
بیارد آتش کینه نمرودوار                            خلیلیم! ما را به آتش سپار
که پروانه – در خلسه- طی طریق                  به پایان برد با دو بال حریق
در این عرصه با یار بودن خوش است             به رسم شهیدان سرودن خوش است
بیا اولین شرط را تن دهیم                        بیا تن به از خود گذشتن دهیم
سزد عاشقان را در این روزگار                        سکوتی از این گونه فریادوار
بیا با گل لاله بیعت کنیم                       که آلاله‌ها را حمایت کنیم
حمایت ز گل‌هاگل افشاندن است              هم آواز با باغبان خواندن است....
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
زائر کرخه زائر زهراست                           بی گمان اشک دیده می گوید
چون که اول خوش آمد را                           مادر قد خمیده می گوید
همه ی خستگی راهم را                      امشب این جمله از تنم برده
بر جواز عبور زائر ها                                مهرو امضای فاطمه خورده
همه مهمان روضه اند امشب                  شهدائی که دعوتم کردند
با وجود ی که پر گناه بودم                             لایق این زیارتم کردند
زائرانی که می رسند اینجا                       اول احرام کرخه می پوشند
همه از دست مادر سادات                    شربت و چای روضه می نوشند
زائرانی که می رسند اینجا                  مثل امواج کرخه پر شورند
همگی برگزیده ی زهرا                         راهیان همیشه ی نورند
اگر که مهمان شهیدانی                    آبرو کرده خرج تو زهرا
عطر و بوی شلمچه می آید                هر که خواهد مدینه بسم الله
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
آنها که گمنامند ،  زهرایی تبارند           چون فاطمه بی قبر و بی سنگ و مزارند
جامانده های ساحل اروند کنارند                  چون مهدی زهرا کس و کاری ندارند
آقا به یارانی که گمنامند بر گرد                  جان شهیدانی که گمنامند بر گرد
گمنام یعنی آخر مظلومیت ها               گمنام یعنی دوری از محبوبیت ها
گمنام یعنی ترس از معرو فیت ها               گمنام یعنی بهترین عاقبت ها !!
آخر نیامد برگه ی اعزامی  من                        از فاطمه تاییدی گمنامی من
گمنام یعنی در پی شهرت نبودن       در کسب منصب ها پی فرصت نبودن
خدمت نمودن در پی منت نبودن              طعنه شنیدن اهل شکایت نبودن
ما فکر نام ! و عاشقان گمنام ... رفتند          ما بی قرار ... آنها ولی ...آرام !! رفتند !
باید به  نسل ما از این گلها بگوییم                با اشک دیده تربت آنها بشوئیم
تابوتشان را از دل و از جان ببوئیم                   بلکه نشان یار از آنها  بجوئیم
ای وای اگر این لاله ها تنها بمانند                   گمنام تر از غربت زهرا بمانند
این استخوانها آبروی شهر مایند        یاسند و چون گل عطر و بوی شهر مایند
شهد شهادت در سبوی شهر مایند                گمنام امَا روبروی شهر مایند
هر برکتی از برکت گلزار آنهاست               این دیده گر باران گرفته کار آنهاست
هرجا که قبر یک شهید بی نشان است     آنجا نشان مهدی صاحب زمان است
هرجا که بویی از پلاک و استخوان است              آنجا یقینا قطعه ای از جمکران است
این بی نشان ها با غم دل آشنایند              آگاه از اعمال ما و ... بیصدایند
ای آسمان روزی دعا ها حرمتی داشت     این جبهه ها این اسخوان ها برکتی داشت
هر فاطمیه با شهیدان الفتی داشت          تابوتشان بر دوش مردم قیمتی داشت
بر اینهمه محرومیت باید بگرییم                  بر این دل پر معصیت باید بگرییم
دیگر چرا شوق شهادت ها به سر نیست؟       در اشک های روضه های ما اثر نیست؟!
دیگر چرا از آن تفحص ها خبر نیست؟!          مارا بسوی آسمان عزم سفر نیست؟!
ای کاش از این زخم کاری مینوشتم                بر روی جعبه یادگاری مینوشتم
کاش می نوشتم در این زمین جا مانده ام من       یاران در آنجا و من اینجا مانده ام من
بعد از شما تنها و تنها مانده ام من                با عمر طولانی بهدنیا مانده ام من
باز من و یک حس و حال کربلایی               شعر کجایید ای شهیدان خدایید
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
بهر دل کندن ز دنیا مرده ایم                  از زکات و خمس ما جا خورده ایم
تا فقیر آید بگوییم او غنی است            پول دارد کاذب و پست و دنی است
تا سر ظهری اذان آمد به گوش                  دیگ دنیا دوستی آید به جوش
در اذان بازار ها تعطیل نیست        هجر مولا را همین تعلیل نیست؟
باید امشب با شهیدان عهد بست         بند بند حبَِ دنیا را گسست
باید امشب توبه در هیئت کنیم              باید امشب با ولی بیعت کنیم
لقمه ی نا پاک و اموالِ وام            میکند دل را خراب و بی ملام
می کند آنگه دل انکار علی             می شود دل دشمن سید علی
کاذب بیچاره با اموال زار             بی ولایت دم مزن از انتظار
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
 
رفتن به جهاد نفس راهی است بزرگ    از جبهه گریختن گناهی است بزرگ
ما بر سر پست انقلابیم اکنون            خفتن سر پست اشتباهی است بزرگ . . .
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ای شهادت ای تمام آرزو                  مرغ دل باز از تو دارد گفتگو
از عروج رفتگان شرمنده ام                   بیمناک از غفلت آینده ام
روزگاری دل پی دلدار بود       چشمهای خفته مان بیدار بود
صحبت از یار عزیزی داشتیم          با غریبان افت و خیزی داشتیم
ای شهادت گفته ها را بازگو           با زبان بی زبانی راز گو
دیده ی ما عزم دیدن کرده است        گوش آهنگ شنیدن کرده است
غافل ار باشیم ما از اصل خویش               فتنۀ آخر زمان آید به پیش
ای وفاداران فرهنگ شهید     آرمان جویان یکرنگ شهید
سنگ قبر عاشقان را بو کنید             خاک ها را با مژه جارو کنید
نقشه ی بیگانه را بر هم زنید              بر مزار کشتگان پرچم زنید
تا بداند نسل امروزی ما            هشت سال این مملکت شد کربلا
از شهیدان مانده خونین جامه ها       نام و امضاء و وصیت نامه ها
گر وصیّت نامه ها را خوانده ایم             پس چرا بین دو راهی مانده ایم
زنده ای گر ، کشتگان را یاد کن          آن به خون آغشتگان را یاد کن
باید اوّل کشته شد با تیر عشق               تا بدانی معنی و تفسیر عشق
ما حدیث ابتلا آموختیم            عشق را در کربلا آموختیم
عشق یعنی دادن سر در منا           عشق یعنی ماجرای کربلا
عشق یعنی تا شنیدی طبل جنگ              اوّل از اکبر گذشتن بی درنگ
عشق شهد معرفت نوشیدن است      روز عاشورا کفن پوشیدن است
عشق یعنی صبر کردن در بلا          عشق یعنی البلاء للولا
عشق بار جان به منزل بردن است          نعش اکبر در عبا آوردن است
عشق یعنی دست و پا در خون زدن          ماندن پیکر به مبدان بی کفن
عشق یعنی با سری از تن جدا           خواندن قرآن به روی  نیزه ها
راست قامت در زمان ها هرکه زیست        پیرو خط حسین ع ابن علیست
این امانت را به ما بسپرده اند         هان مپندار این شهیدان مرده اند
هر کجا عشق است آنان حاضرند        حاضرند اعمال ما را ناظرند
عشق یعنی حفظ ارزشهای ناب                     پاسداری از حریم انقلاب
عاشق آن باشد که خائف جان نداد                این امانت را به نا اهلان نداد
ای دل غافل ز نخوت مرده ای      زنده یادان را ز خاطر برده ای
گر نمی شد قطعه قطعه جسمشان            بی کفن در قتلگاهی بی نشان
حال ما را عافیت در جان نبود       فاش می گویم کنون ایران نبود
ما حدیث عشق از بر کرده ایم            اقتدا بر آل حیدر ع کرده ایم
سر نپیچیم از فرامین امام             کو نموده با همه حجت تمام
حکم او سر لوحه ی جان است و بس         خط ما خط شهیدان است و بس
پیروی ز امر ولایت می کنیم              با علی تجدید بیعت می کنیم
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@