بس که از آه، دل شعله ورت می سوزد با تماشای تو قلب پدرت می سوزد
ای جگرگوشه ی من شعله مزن بر جگرم جگرم سوخت ز بس که جگرت می سوزد
زودتر از همه پیش پدرت می آیی زودتر از همه شمع سحرت می سوزد
زیر پرهای تو آرام گرفتم بابا حیف از آن روز که تو بال و پرت می سوزد
بعد من هر چه بلا هست سرت می آید بعد من وای که پا تا به سرت می سوزد
گاه در کوچه ای از درد زمین می افتی گاه از دست کسی چشم ترت می سوزد
گاه در پشت در خانه ی خود می نالی چشم وا می کنی و دور و برت می سوزد
یک طرف دست تو در پای علی می شکند یک طرف دخترکت پشت سرت می سوزد
از صدای تو در آن شعله علی می فهمد که اگر فضّه نیاید پسرت می سوزد
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
در ماتم فراق پدر گریه می کنم همراه شمس و نجم و قمر گریه می کنم
شب ها و روزها ز غمش مویه می کنم تا آخرین توان بصر گریه می کنم
خواب شبانه از سر زهرا پریده است مانند شمع تا به سحر گریه می کنم
داغی عظیم دیده ام ای مردمان شهر با لحن جانگدازی اگر گریه می کنم
پیغمبر طوایف اهل بکاء شدم قدر تمام اشک بشر گریه می کنم
خشکد اگر که چشمه ی اشکم دوباره من با دیده های سرخ جگر گریه می کنم
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
دخترم گریه ی تو پشت مرا می شکند بیش از این گریه مکن قلب خدا می شکند
چه کنی بر دل خود آب شدی از گریه بغض سر بسته از این حال و هوا می شکند
تا که نشکسته ای از غصه کمی راه برو که قد و قامت تو زیر بلا می شکند
باز بوسیدم از این دست که زد شانه مرا حیف یک روز کسی دست تو را می شکند
تو سیه پوش من و شهر به همدردی تو حرمت شیر خدا را همه جا می شکند
کودکانت همه در پشت سرت می لرزند که در خانه به یک ضربه ی پا می شکند
می دوی پشت علی تا که رهایش نکنی ضربه ای می رسد و آینه را می شکند
بس که دنبال علی روی زمین می افتی دل جدا سینه جدا دست جدا می شکند
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جهت مشاهده دیگر اشعار
رحلت جانسوز پیامبر اسلام(ص)
به ادامه مطلب مراجعه نمایید
بروی داغ بدی بر جگرم می ماند اشک در حلقه چشمان ترم می ماند
من گل یاس بهشتم بروی می سوزم تو بمانی به برم برگ و برم می ماند
بودن محسن من در گرو بودن توست پدرم تو که بمانی پسرم می ماند
خنده ام خنده وصل است ولی ای بابا بعد من ناله ی در پشت درم می ماند
چادرم می ماند پیرهنم می ماند بین کوچه اثر بال و پرم می ماند
سرخی بوسه میخ در و سیلی روی گرمی بوسه تو ای پدرم می ماند
غصه از بابت حیدر نخوری بعد از من زینبم پشت سر همسفرم می ماند
زینبم هست که در کرب و بلا بعد حسین سر پناه همه اطفال حرم می ماند
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
چرا چشمت پر اشک و سینه ات پر آه می باشد مخور غصه پس از من عمر تو کوتاه می باشد
مسوزان قلب بابا را چنین ناله مزن زهرا که شاد از ناله ی تو دشمن گمراه می باشد
علی را کرده ام مأمور صبر و تو کنارش باش پس از من روزهای بی کسی در راه می باشد
سپر بهر علی شو وقت آتش سوزی خانه بدان که قتلگاه تو همین درگاه می باشد
همین که می زند زخم زبان بر من به پیش تو تو را بعد پدر در کوچه سدّ راه می باشد
بلرزاند مرا در قبر تا بر تو زند سیلی که از مهری که من دارم به تو آگاه می باشد
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
بس که از آه، دل شعله ورت می سوزد با تماشای تو قلب پدرت می سوزد
ای جگرگوشه ی من شعله مزن بر جگرم جگرم سوخت ز بس که جگرت می سوزد
زودتر از همه پیش پدرت می آیی زودتر از همه شمع سحرت می سوزد
زیر پرهای تو آرام گرفتم بابا حیف از آن روز که تو بال و پرت می سوزد
بعد من هر چه بلا هست سرت می آید بعد من وای که پا تا به سرت می سوزد
گاه در کوچه ای از درد زمین می افتی گاه از دست کسی چشم ترت می سوزد
گاه در پشت در خانه ی خود می نالی چشم وا می کنی و دور و برت می سوزد
یک طرف دست تو در پای علی می شکند یک طرف دخترکت پشت سرت می سوزد
از صدای تو در آن شعله علی می فهمد که اگر فضّه نیاید پسرت می سوزد
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
دیگر طبیب بر سر بالین نیاورید بالینِ من حسین و حسن را بیاورید
این شرحِ صدر، مرهمِ جان کَندَنِ من است از سینه ام حسینِ مرا از چه می برید؟
ای نور دیدگانِ من این گونه بی قرار امروز بر رسول گریبان چه می درید؟
روزی رسد که هر دو جگر پاره می شوید با این که در بهشت شما هر دو سرورید
بوسه اگر به روی لبان شما زنم روزی ز تشتِ خون، جگر، سر بر آورید
زهرای من! تو اِذنِ دخولِ اَجَل بده زیرا خدا به غیر تو کوثر نیافرید
او که دری به غیرِ درِ خانه اَت نزد داند خدا مرا به ولای تو پَروَرید
تا می شود، حبیبۀ من پشت در نرو! زود است، استغاثه کنان پشت این درید
ای دشمنان فاطمه از من حیا کنید! بعد از پدر چه بر سر این دختر آورید
دور مرا کسا، بگیرید دخترم! آخر شما تمامِ امید پیمبرید
بنشین علی! که خوب به رویت نظر کنم آری خدا جمال تو از خویش آفرید
نعش مرا شبانه چو غسل و کفن کنی مخفی ز بی کفن کَفَنم را بیاورید
حالا که من وصیّت یک عمر می کنم کاغذ قَلم برای نوشتن بیاورید
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
داغی اگر نبود که گریان نمی شدیم لطفی اگر نبود مسلمان نمی شدیم
یا ایّها الرّسول بدون دعای تو از پیروان عترت و قرآن نمی شدیم
یا این که گوشه چشم اباالفضل تو نبود ما از تبار حضرت سلمان نمی شدیم
بی حب خاندان تو در خانه ی کرم جایی نداشتیم و مهمان نمی شدیم
ما امت توایم و علی هم کنار توست آیینه ات نبود نمایان نمی شدیم
ما پای غربت نوه هایت نشسته ایم ور نه شبیه نم نم باران نمی شدیم
هم ناله های امشب مولای امتیم
ما سوگوار رحلت بابای امتیم
در جان مسلمین چو آذر گذاشتند بر جان شیعیان دو برابر گذاشتند
آه از نهاد اهل ولایت بلند شد بر سینه تا که داغ پیمبر گذاشتند
آقای من بزرگ قبیله ز داغ تو بر روی خاک عرصه ی محشر گذاشتند
هستی گریست تا نوه هایت رسیده و با گریه روی سینه ی تو سر گذاشتند
تو باغبان امتی و جای اجر تو یک شاخه یاس را وسط در گذاشتند
با رفتنت مصیبت زهرا شروع شد داغ پسر به سینه ی مادر گذاشتند
در کوچه ها غرور علی را کسی شکست
در کوچه بود فاطمه روی زمین نشست
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
یا رب چرا خلق جهان را سینه چاک است گویا تن پاک پیمبر زیر خاک است
از حضرت روح الامین شهپر شکسته گرد یتیمی بر رخ زهرا نشسته
چون مرغ شب سبطین احمد در فغانند دریا صفت از دیده گوهر می فشانند
روز جهان از این مصیبت گشته شب عرش علا لرزان بود چون قلب زینب
رنگ شفق از این مصیبت نیلگون شد خورشید و مه را دیدگان دریای خون شد
اندر فلک افلاکیان را بال و پر سوخت از هجر و غم زهرای اطهر را جگر سوخت
سیفی چه گوید در غم و سوگ و عزایش واحسرتا صاحب عزا باشد خدایش
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
در ماتم فراق پدر گریه می کنم همراه شمس و نجم و قمر گریه می کنم
شب ها و روزها ز غمش مویه می کنم تا آخرین توان بصر گریه می کنم
خواب شبانه از سر زهرا پریده است مانند شمع تا به سحر گریه می کنم
داغی عظیم دیده ام ای مردمان شهر با لحن جانگدازی اگر گریه می کنم
پیغمبر طوایف اهل بکاء شدم قدر تمام اشک بشر گریه می کنم
خشکد اگر که چشمه ی اشکم دوباره من با دیده های سرخ جگر گریه می کنم
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
کم گریه کن که گریه امانت بریده است گویا که وقت رفتن بابا رسیده است
حق داری از غمش به سر و سینه می زنی چون مثل او کسی به دو عالم ندیده است
در روز آخرش چه شده این چنین نبی جز اهل بیت تو ز همه دل بریده است
بر روی سینه اش حسنین ناله می زنند اشکش برای هر دو ز غم ها چکیده است
برگو که مرتضی چه شنیده کنار او رنگش چنین ز طرح مسائل پریده است
این جا همه برای شما گریه می کنند چون از سقیفه بوی جسارت وزیده است
این روزها به پشت در خانه ات مرو گویا عدو که نقشه ی قتلت کشیده است
جان حسین و جان حسن جان مرتضی کم گریه کن که گریه امانت بریده است
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
دخترم گریه ی تو پشت مرا می شکند بیش از این گریه مکن قلب خدا می شکند
چه کنی بر دل خود آب شدی از گریه بغض سر بسته از این حال و هوا می شکند
تا که نشکسته ای از غصه کمی راه برو که قد و قامت تو زیر بلا می شکند
باز بوسیدم از این دست که زد شانه مرا حیف یک روز کسی دست تو را می شکند
تو سیه پوش من و شهر به همدردی تو حرمت شیر خدا را همه جا می شکند
کودکانت همه در پشت سرت می لرزند که در خانه به یک ضربه ی پا می شکند
می دوی پشت علی تا که رهایش نکنی ضربه ای می رسد و آینه را می شکند
بس که دنبال علی روی زمین می افتی دل جدا سینه جدا دست جدا می شکند
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
دو چشم بی رمق وا کن پدر جان غم مارا تماشا کن پدر جان
همه پشت و پناه ما تو هستی نظر بر حال زهرا کن پدر جان
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
کنار بسترت احیا بگیرم میان وادی غمها بمیرم
پدر جان تو دعایت مستجاب است دعا کن زود بعد از تو بمیرم
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
کند آه دل تو بی قرارم به روی صورتت صورت گذارم
خودت گفتی که حورای بهشتم توان ضربه سیلی ندارم
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
پس از تو صبر زهرا سر بیاید زمان غربت حیدر بیاید
پس از تو خانه‌ام آتش بگیرد صدای من زپشت در بیاید
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
کشد آتش به دور من زبانه زنم ناله به زیر تازیانه
بیا بابا که زهرا بی پسر شد میان این در و دیوار خانه
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@