روضه های مکتوب ویژه شب هفتم محرم95

به جهت بالا بردن میزان توانایی و تسلط عزیزان بر روضه ها

و تلفیق بهتر اشعار و متن روضه ها و گریزها

امسال غالبا روضه های مکتوب بدون شعر قرار خواهد گرفت

تا دوستان فقط با داشتن خمیر مایه ی روضه ها

خودشون شعر مناسب یا دلخواه خودشون رو جداگانه انتخاب کنند

جهت مطالعه متن روضه های مکتوب ویژه شب هفتم محرم95

به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 

پیغمبر شیر نداشت،داشت جون میداد مادر شیر نداره،حضرت عبدالمطلب،آقا ابوطالب  این ها گشتند توی صحرای مکه یه مرضعه ای پیدا کنند مادری که شیر داشته باشه داره بچشون از دستشون میره الحمدلله عاقبت پیدا شد،حلیمه سعدیه پیدا شد،ان قدر خوشحال شدند بمیرم برای خانوم رباب"قطره آبی نبود به گلوی علی اصغر بریزه"همه اهل حرم تشنه بودند،همه اهل حرم از تشنگی جان میدادند"دارم اینا رو میگم آمادت کنم میخوایم بریم داخل قبر؛یاالله ؛بعضیا میگن شب یازدهم آب آزاد شد به دستور بی بی دوعالم همه قبول کردند آب خوردند یه وقت دیدند رباب علیها سلام داره گریه میکنه ...

@@@

در زیر آفتاب فقط گریه میکند                                                                     این روزها رباب فقط گریه میکند

این چند وقت کار شب و روز او یکیست                                  بیدار یا که خواب فقط گریه میکند

درطشت دیده است سر همسرش چه شد                                                                                           از مجلس شراب فقط گریه میکند

یک دفعه آب خورد کمی شیر جمع شد                                                    دیگر نخورده آب فقط گریه میکند

@@@

بی دست ، کاری از عمویت برنیامد                                                              با مشک راهی شد ولی دیگر نیامد

خیلی دعا کردم مگر باران بگیرد                                                             خیلی دعا کردم علی ، آخر نیامد

ناخن کشیدی بی قرار شیر بودی                                                                         جز خون ولی از سینه ی مادر نیامد

*حسین ....*

یک مشک آب پاره شد و پیر شد رباب                                                   میریخت بر زمین و زمین گیر شد رباب ...

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

کوچیک و بزرگ هم ندارن،لذا امشب دست گدایی به سمت قنداقه ی علی اصغر حسین بلند می کنم،یقین دارم اگه این شش ماهه برام دعا کنه، کسی دست رد به سینه اش نمی زنه،باب الحوائج ِ خیلی آبرو داره، خدایا قسمت میدم به اون لحظه ی خجالت زدگی حسین،که می خواست به سمت خیمه ها بیاد،روی ِ اومدن به سمت خیمه هارو نداشت، چند قدم می رفت سمت خیمه دوباره میدان،خدایا این بچه رو چه طور تحویل مادرش بدم؟یه راست اومد پشت خیمه ها ، با غلاف شمشیر یه قبر کوچولویی برای علی کند، تا اومد علی رو تو خاک بذاره،دید یه مادری میگه:حسین! اجازه بده یه بار دیگه علیم رو ببینم.حسین...

@@@

میتونم یه قسم بدم،هر چی هست اون طرفه،ناملایمات این طرف میگذره،یکی دو روزه است،به خون گلوی علی اصغر قسمت میدم،خدایا

@@@

یه جمله روضه ی علی اصغر حسین،حاجتمندان و ملتمسین دعا رو هم در نظر داشته باشید، اونایی که گره کور به کارشون خورده، مریضا و جانبازا رو هم در نظر داشته باشیم. خودمو دارم میگم،چیزی نمی دونیم از مقام علی اصغر،ولی اونایی که چیزی می فهمیدن اهتمام خاصی به این نام داشتن، می گفت:داشتم می رفتم کربلا،اومدم خدمت آیت الله بهجت(ره)،گفتم:آقا دارم میرم کربلا،توصیه ای دارید یا نه؟فرمودند:رسیدید کنار حرم حسین به جا من ده تا روضه ی علی اصغر بخون. معلوم ِ خیلی خبراست در خونه ی این شش ماهه.

@@@

تا اومد بره میدان دید دوباره تو خیمه ولوله شده،صدا زن و بچه بلند شده، برگشت به خیمه ها زینب جان! من که شما رو آروم کردم، دیگه چرا این طور دارید ضجه می زنید؟گفت:عزیز برادرم، تا صدای غربتت بلند شد،علی گهواره رو یه تکون داد،خودش رو از گهواره بیرون انداخت،یعنی بابا رو منم حساب کن.

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

حالا که راه آب دگر وا نمیشود                                                                               حالا که چاره ای به تو پیدا نمیشود
حالا که مشک ساقی لب تشنه پاره است                                                                                                                                                بین دو نهر قطره مُهَیّا نمیشود
من گریه میکنم توبزن چنگ به سینه ام2                                      دردی که بی دواست مداوا نمیشود
ای ماهی فتاده به دور از فراتِ من                                                                این دست و پا زدن به تو دریا نمیشود
دارد تلذّی ات همه را میکشد علی ...                                                                                             خواهم که شیر آورم اما نمیشود
شش ماه، شب به پای تو بیدار بوده ام                                                        امشب کنار من آیا نمیشود.؟
*رباب داره حرف میزنه...*
بد مادری برای تو بودم که میروی؟                                                             واللهِ تیر حرمله لالا نمیشود ...
*بچه ها من توقع ندارم شما بفهمید روضه علی اصغر و،زنها میفهمند
مادرا،باباهای تازه بچه دار شده ،میگه...."*
هم جوشنی به قدِّ تو در خیمه ها نبود                                                               هم اینکه روی نیزه سرت جا نمیشود ....
من لال میشوم خودت اصلاً به من بگو                                      بی تو رباب بی کس و تنها نمیشود؟
مادر ، نرفته ای تو دلم شور میزند ...                                                            صرف نظر از این سفر حالا نمیشود؟؟؟
گوید دلم که ناله نکن بیخودی رباب                                                  این شیرخواره خوش قد و بالا نمیشود
*بابا من دارم به شماها میگم گلو یه بچه شیر خواره چقدره مگه؟؟
گوش بدید چی میخوام بگم، وای وای ... بابا تیر سه شعبه رو برا عباس به کار برده بودن

@@@

روضه بخونم ... خدا به چشماتون برکت بده و به اشکاتون برکت بده ... مختار خروج کرد ، وقتی به امام سجاد خبر دادن ، گفتن آقاجون مختار خروج کرده قتله ی کربلا رو میکشه ، حضرت اصلا نپرسید کی ، کجا ، چی کار کرده ..." فرمود حرمله کجاست؟؟؟ حرمله رو گرفتن یا نه ؟؟؟ آقا، یه دفعه سراغ حرمله رفتید؟!!فرمود نمی دونید چه داغی به دل ما گذاشت .... اشک بابامو درآورد .... شما نمیدونید حرمله ، بابامو خجالت زده کرد .... میگه قتله ی کربلا رو گرفت مختار بهش گفت نانجیب جایی هم بود دلت برا حسین بسوزه ؟ گفت امیر امان میدی؟ گفت امان میدم؟آتیشت میزنم حرام زاده بگی و نگی آتیشت میزنم ، گفت امیر ، فقط یه جا دلم برا حسین سوخت ، دیدم قنداقه ی خون آلود علی رو به دست گرفته ... هی چند قدم رو به خیمه میره ... سر تکون میده بر میگرده ... دیدم حسین مستاصله ...." خدا هیچ کسی رو مستاصل قرار نده ... حسین جان تو اینجا مستاصل شدی یه راه پیدا کرد ... پشت خیمه با قلاف شمشیرش زمین و کند ، قنداقه رو میان خاک گذاشت ... یه نفر دوید تو خیمه گفت رباب بیا ... برا آخرین بار بچه ت رو ببین ، حسین داره بچه تو دفن میکنه .... یه وقت دید بالاسرش یه خانمی داره موهاشو میکنه ، بزار من یه بار دیگه علی مو ببینم .....حسین

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

بچه وقتی گرسنه یا تشنه میشه، اول زار می زنه، زار می زنه، بعد یواش یواش بی حال میشه، فقط لب هاش رو تکون میده، چه خبر بود میان خیمه ی ابی عبدالله؟ کودک شش ماهه رو دست به دست می دادند، هر کی میگفت: من آرومش میکنم، دختر بچه ها می گرفتند، می گفتند: بدین من آرومش میکنم، همهمه و گریه ای افتاد، صدای گریه چون بلند شد ابی عبدالله برگشت، بی بی جان مگه نگفتم آروم گریه کنید.این کیه صدای غربتش می آد؟ این کیه بی یار شده، یاور می خواد؟ گفت :وقتی صدای هل من ناصر ینصرنی تو رو شنید از گهواره خودش رو انداخت پایین، یعنی بابا من هستم. شرح های زیادی برای همین بغل گرفتن حسین گفتند. قنداقه رو داد دست ابی عبدالله، اومد وارد میدان شد، تا اومد با مردم حرف بزنه، نامردی کردند، هنوز کلام امام تمام نشده، یه وقت دید علی یه حرکتی کرد، دست و پاش هم که به قنداقه بسته بود، نگاه کرد دید سر به پوست بدن آویزان

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

 

 

یه جمله ای داره شهید زین الدین،خیلی زیباست،میگه: در دوران غیبت به کسی میگن منتظر که منتظر شهادت باشه،این درس نه از کلام شهید زین الدین ِ، اینها یه درسی از کربلا گرفتن،از عاشورا درس گرفتن،درس از عاشورا شهید زین الدین ها می سازه،می خوای بگم مصداق واقعیش کیه؟کسی که منتظر یاری ِ امام زمان ِ خواب نداره،همچین که صدای ."هَلْ مِنْ ناصِر" باباشو از وسط میدان شنید،میگن این بچه تو قنداقه دست و پا زد،حالا مصداقش رو فهمیدی یانه؟یعنی بابا! یه یار هنوز داری،نگو غریبم. این بچه تشنه بود ولی تشنه ی آب نبود،تشنه بود باباشو یاری کنه.*

شب هفتم ِ،شب عطش ِ،شب ناله است،شاید به نوعی این دهه ی محرم،شب هفتم مقدمه ی شب عاشوراست. مهیای ناله هستی یا نه؟

*تا میگم رباب،همتون میخواید دستاتون رو بیارید بالا،تا میگم:رباب مادرا میخوان ضجه بزنند، صدای گریه های رباب میآد،هی میگه:پسرم.....*

@@@

صدای گریه ی علی بلند شد،حسین اومد دم خیمه ها، "نَاوِلِینِی وَلَدِیَ الصَّغِیرَ". آی پدرایی که اومدید بچه بغل گرفتید،من خیالم راحت ِ اگه یه ساعتم بچه ات بغلت باشه کسی اذیتش نمیکنه،خیالت راحت باشه کسی اینجا تیر سه شعبه نداره،اما مادرش نگرانه،آخ،امان،امان، دوتا نقل ِ،اون نقل دوم رو برات بگم،از زبان ابی عبدالله،روضه خوان خود ِ حسین ِ.

@@@

مگه نمیگن:مثل امام مثل کعبه است،مردم باید بیان دورش بگردن،اما کربلا وضع فرق کرد،اومدن دور امام،اما نه برای اینکه دورش بگردن و دستش رو ببوسن،اومدن دورش حلقه زدن بکشنش.کار حسین و ببین دنیا به کجا رسید،واسه ی اینی که دستشون رو بگیره،حجت براشون آورد،فکر نکنی همین جوری،علی اصغرش رو برداشت،نه،یه بار با عمامه ی پیغمبر رفت خطبه خوند،یه بار با عبای پیغمبر،یه بار قرآن برد،یه بار صحابه رو شاهد گرفت،هر دفعه برای اینکه یه نفر بفهمه،بابا من پسر پیغمبرتونم،یادتون رفت پیغمبر من رو روی دوشش سوار می کرد،همه ی اینها یادتون رفت،آخرین حجت حسین علی اصغر ِ،شاید یه نفر با این قنداقه مسیرش عوض بشه،بچه رو روی دست گرفت،آخ قربونت برم حسین،

قربون اون بابایی برم که بچه اش رو کربلا رو دستش گرفت.*

@@@

"فَالتَفَتَ الحُسَینُ علیه السلام فَإِذا بِطِفلٍ لَهُ یَبکی عَطَشاً" دید علی داره گریه میکنه "فَأَخَذَهُ عَلى یَدِهِ" بلندش کرد رو دستش "فقال یا قوم: "إن لَم تَرحَمونی" اگه به من رحم نمی کنید "فَارحَموا هذَا الطِّفلَ" بگم یا نه؟ سادات اجازه بدن "فَرَماهُ رَجُلٌ مِنهُم بِسَهمٍ ثَلاث شُعَب " تا این صحنه پدیدار شد،نانجیب صدا زد حرمله،چرا داری نگاه میکنی؟تیر سه شعبه رو زد، "فَذَبَحَهُ، من الاذن الی الاذن " روضه از اینجا به بعد ِ، هر کی ناله داره..  خون علی رو تو دستش گذاشت،"  خون رو به آسمان پاشید.

"ثُمَّ قالَ: هَوْنٌ عَلَیَّ ما نَزَلَ بی أَنَّهُ بِعَیْنِ اللهِ" فرمود: تحمل این داغ بر من آسان است; زیرا در محضر خدا هستم. امام باقر علیه السلام فرمود: "فَلَمْ یَسْقُطْ مِنْ ذلِکَ الدَّمِ قَطْرَةٌ إِلَى الْأَرْضِ" یه قطره ی خون علی اصغر به زمین نریخت. اما حسین " یه نگاه به آسمون کرد،یه نگاه به طرف خیمه ها کرد،بچه تو بغلش ِ،یه قدم طرف خیمه ها میره،یه قدم برمی گرده،یه مرتبه دید رباب داره میاد. هر کی مریض داره،گرفتاره،حاجت داره،نمی دونم بعضی ها سرطانی دارن،دکتر جواب کرده،هر کی هی چی داره، امشب شبش ِ.*

لالا لالا، گل ِ پونه ی من                                                 تب ِ خونه ی من                                               بذار باز سرت رو      روی شونه ی من

*رفت پشت خیمه ها،نمیدونم با چه حالی مادرش اومد،فقط همین رو میدونم،لا اله الا الله، خیلی از این جا به بعد باید عاطفی گریه کنی. تصور کن کنار قبر،خودش با دست خودش قبر علی رو کنده*

لالا لالا، بخواب ای امیدم            بخواب ای عزیزم                                   روی صورت ِ تو      چه جور خاک بریزم

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

دور ِ لبات زبون نچرخون                                                   با هم دیگه میریم به میدون

بابا برات جواب می گیرم                                                      رو می زنم تا آب می گیرم

*امام حسین علی اصغر رو گرفت بالا*

آبش بدید می میره                           آبش ندید می میره

*اعظم ِ مصائب ِ عاشورا و کربلا، عطش  بود

تو دل ِ عطش گمان می کنم اعظم ِ مصائب همین کلمه ی مُنّوا عَلَینا باشه میدونی یعنی چی

آی جماعت شما دیگه با شیر خواره که جنگ ندارید

آی جماعت یه جرعه آب بهش بدید محض خدا منت بذارید

*کاشکی حسین آب نخواسته بود،یه چیزی درگوشی بگم؟ خیلی جلوی رباب شرمنده شد،خیلی بد شد. بچه داره تو بغل حسین گریه می کنه*

*یه جوری امام حسین کنار ِ علی اصغر مستأسل شد،

خدا جبرئیل رو فرستاد،گفت: برو زود به حسین تسلیت بگو

*خود ِ حروم زاده اش گفت: دلم برا حسین سوخت،نشستم زمین شروع کردم گریه کردن،دیدم یه قدم میآد سمت لشکر بر میگرده،چشمش به رباب می افته بر می گرده،مونده چه کنه*

چیکار کنم،کجا برم، چه جور بگم علی سیراب شد

می گم رباب آب ندادن اما به جاش حسینت از خجالت آب شد

*راوی میگه:حسین یه نگاه به خیمه ها کرد،یه نگاه به لشکر،راهش رو کج کرد اومد پشت خیمه ها، قنداقه ی خون آلود علی رو گذاشت روی زمین، با غلاف شمشیر یه قبر ِ کوچلو کند،قنداقه رو گذاشت توی قبر، همین که دستش رو پر خاک کرد،دید یه صدای ناله میاد،حسین صبر کن آقا، من مادرم آقا،یه بار دیگه بچه ام رو بغل بگیرم آقا*

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

میدونی چرا اینقدر گریه میکنند؟بچه ها تا حالا اینقدر سروصدا نشنیدن       آخه اینا گرمشونم هست

@@@

جلوی لشکر گر فت بچه رو، مادر تو خیمه داره نگاه می کنه وقتی علی اصغر تیر خورد امام حسین تیر را با یک دست بیرون کشید،مادر داره میبینه؛گفت:ای خدا اینا به صغیر و کبیر رحم نمیکنند، زبون حال خودمون و بچه هامونو خوندیم؛چیزی ندیدید شما،بچه هایی که شیرشونو خوردن؛آب خوردن،فقط یه کمی گرمشون شد؛زیر آفتابم نبودن؛کلا پنج دقیقه هم جدای از مادرشون نبودن

@@@

آخه دشمن فکر کرد اینجایی که خاک جمع شده زیورآلاتی چیزی مخفی کردند؛همه با نیزه فرو کردند

@@@

اینقدر این مصیبت سنگین بود،خدا خودش به امام حسین تسلیت گفت،ارباب ما تکلیف همه عالمو معلوم میکنه؛همچین که بچه تیر خورد مونده بود خیمه بره،کجا بره"بیایدکمک اربابتون کنید... حسین... حسین

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

امام حسین یه یار داره چه یاری! صدای غربتش که بلند شد یه وقت دیدند زینب کبری سلام الله علیها اومد،حسین جان ما حاضریم برات بیایم،فرمود:زینب جان برگردید به خیمه.برا وداع که اومد فرمود:علیم رو بیارید میخوام ببینمش،علی اصغر رو آوردند.یه وقت باید با عاطفه صحبت کرد،این عاطفه کار میکنه،علی اصغر داره به ما درس میده،درس ولایتمداری،درس فداشدن برای ولی.علی رو دادن دست امام حسین؛حضرت دیدند علی داره تلظی میکنه.تلظی میدونی یعنی چی؟ماهی رو دیدی از اب بیرون بندازن هم بال  بال میزنه هم لبا رو مثل غنچه باز و بسته میکنه،تو این حالت ماهی رو چه بندازی تو آب چه نندازی میمیره؛عرب به این میگه تلظی.حسین دید علیش رفتنیه.علی اصغر میخواد بگه من دارم جون میدم بذار برا بابام جون بدم؛یار جمع کنم‌.آقا با یه غربت خاصی عبای پیغمبر رو، رو دوشش انداخت؛-چرا بعضیا اینقدر بی معرفتند؟میبینند غربت حضرت رو،بی کسی حضرت رو،تنهایی ولی رو میبینند...بی معرفتا بیاید کمک کنید!

ولی نمیکنند...-از حالت رزم و جنگ آمد بیرون؛عبای پیغمبر بر دوش،و عمامه پیغمبر رو سر،یه چیزیم زیر عبا؛حسین قرآن آورده قسم بده؟یه وقت دیدند از زیر عبا قنداقه رو بیرون آورد"ان لم تَرحمونی فارحموا هذالطفل"به من رحم نمیکنید به این طفل رحم کنید.مگه یه طفل چقدر آب میخوره؟

تیری که به علی اصغر اصابت کرد عرض کردم اسمش مشقاصِ،این تیر سوراخ نمیکنه،میبُره،عرضم اینه که موجب بصیرت بشه؛امام میفرمایند:روضه بخوانید؛زیادم بخوانید؛هیچ چی جای روضه رو نمیگیره.امام زمان علیه السلام به مرحوم موسس حوزه ی علمیه ی قم پیام دادند:اگر میخوای ابتلا ازتون برداشته بشه فقط روضه ی علی اصغر بخوانید.روضه خوان میاد؛چه روضه ای بخوانم؟روضه ی حضرت علی اصغر.هرروز؟! بله،هرروز.علی اصغر سند غربت حسینه،حالا شما غربت امام حسین رو ببینید:بچه رو روی دست گرفت؛اگر شما فکر میکنید حرف من صواب نیست؛بچه رو بگیرید خودتون ببرید سیرابش کنید،این تیر سه شعبه به هر کجای بدن علی بخوره میکشه.یه بچه شیرخواره رو مجسم کنید تو ذهنتون...مشقاص مال مردای جنگیه که به این راحتی از پا نمیفتن؛این تیر باید به گلو بخوره؛علی اصغر داره میگه اگه قراره به ولی چیزی رو بدم حرمله،به حساس ترین جای بدنم بزنم.این تیر خورد به حلقوم؛علی شروع کرد به دست و پا زدن.برا نزدیک شدن به ذهنتون میگم:دیدی یه مرغو سر ببُرند؟!دیدی چه جوری بال بال میزنه؟حالا تو بغل بابا داره بال بال میزنه.خون پاشید تو سینه ی ابی عبدالله.

@@@

دونفر که سابقه ی بسیار خرابی داشتند،دوتا داداش اهل گناه حتی میگن از خوارجم بودند،این آدما تا این صحنه رو دیدند،گفتند:حسین حقه،آخه بی معرفتا با خودش،چرا با بچه دیگه آخه؟!جفت داداشا اومدند خدمت امام حسین،آقا اجازه میدی جونمون رو فدات کنیم؟حسین اجازه داد.افتادند رو زمین به شهادت رسیدند،سر برادر بزرگه رو به دامن گرفت جان داده بود؛سر برادر کوچیکه رو به دامن گرفت دید هنوز داره نفس میزنه،خونارو از چهرش پاک کرد،دید تو دامان حسینه؛یه جمله عرض کرد گفت:آقا از ما راضی شدی؟ما تو لشگر عمر سعد بودیم...این سند غربت اباعبدالله علیه السلامه...آقای حسان از شعرای خوبه دیگه! میگفت:من نمیتونستم هضم کنم که چرا حسین علیه السلام که برای شهادت لحظه شماری میکنه به عباس میگه برو جنگ رو تا فردا به تاخیر بنداز،نمیتونستم هضم بکنم؛توسل پیدا کردم یه بیت شعر آمد؛دیدم یه دلیل رافت واسعه ی الهیه هست،یه دلیلش رحمت واسعه ی الهیه است.رحمت شامل حر میشه،آخه حر صبح عاشورا به امام حسین علیه السلام ملحق شد اگر امام حسین علیه السلام تاسوعا جنگ میکرد حر از این قافله عقب میموند؛قربون مهربونیت برم آقا...برای حر...

@@@

حسین جان! یه مهلتم برا ما بگیر آقا...عمرم گذشت..جوونیم سپری شد...حسین جان یه کاری کن همیشه در خونت اسیر بمونم...دلیل دومش رافت واسعه هست.یه حکم بگم:اونایی که قدیما مکه رفتین که خودتون میرفتید گوسفند میگرفتید قربونی کنید؛

-خاک به دهن من خاک کربلا تو چشمای شما،امام زمان آقاجان ببخش!میدونم دلتون خون میشه...-روحانی کاروان میگفت:گوسفندی بخرید که تام الاجزا باشه،سمش شکسته نباشه،گوشش کر نباشه،دمبشو نبریده باشن،ناقص نباشه،کور نباشه،شرایطی داره و از جمله شرایط گوسفند قربانی این بود که شش ماهش تمام باشه...مشهوره دهم رجب علی اصغر به دنیا آمده مشهوره دهم محرم هم شش ماهش تمام میشه...

@@@

مریض داشتم تو بیمارستان خودم پرستاری میکردم؛این مریض یه شب خیلی درد میکشید و نمیخواست من بفهمم؛ هی ملافه رو محکم بغل میگرفت و...

من بغض تو گلوم پیچید و میخواستم گریه کنم؛خب یاد یه روضه افتادم...

به بستر مادرما خفته و بابا پرستارش

ببین حال پرستار و مپرس حال بیمارش

خیلی گریه کردم ولی نگذاشتم بیمار بفهمه از اتاق آمدم و بیرون و جلو در اورژانس نشستم؛یک و دو نصفه شب بود؛یه هو دیدم یکی کنار من نشسته؛رو پاش میزنه؛رو سرش میزنه،گریه میکنه،یه حالی!! حالا تو این فاصله هی موبایلش زنگ میخورد؛هی تماس رو رد میکرد...از خودم آمدم بیرون،گفتم آقا چته؟! مشکلی داری؟کاری پیش آمده؟گفت:حاج آقا بدبخت شدم؛حاج آقا بیچاره شدم؛گفتم کمکی از دست من برمیاد بگو!گفت:حاج آقا بچه شیرخواره داشتم تشنج شد گرفتم تو بغلم دویدم سمت بیمارستان،بردن اورژانس دکتر گرفتش بردش،بعد یک ساعت دکتر آمد گفت:آقا هیچ کاری از دست ما بر نیومد؛بچت مرد...گفتم خدا صبرت بده.حالا هی تلفن زنگ میخورد رد تماس...زنگ میخورد...رد تماس...گفتم خدا کمکت کنه؛گفت:به خدا ناراحت خودم نیستم،نگاه کنید مادرشه داره زنگ میزنه،موندم با چه رویی برگردم خونه...نشستم کف بیمارستان اینقدر گریه کردم؛گفتم حسین جان الان فهمیدم چی کشیدی...برگشت سمت خیمه ها دید رباب مادر علی اصغر جلو خیمه ایستاده...

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

از کسانی که سال های سال بی قرار امام زمانش بوده مرحوم سید حیدر حلی ، از علما و شعرای بزرگ شیعه ست ، سالها از این شهر به آن شهر ، از این زیارتگاه به اون زیارتگاه ، دنبال یوسف زهرا میگرده، خسته شد با خودش گفت میرم کربلای معلی ، آگه اونجا زیارتش کردم که می بینمش، اما اگه اونجا هم ندیدمش، دیگه دنبالش نمی گردم ؛ بعضی ها عجب نشونی هایی بلد بودن ،یه قصیده ای گفت، گفت این قصیده رو می برم روبروی قبر و حرم ابی عبدالله می خونم ان الله دیگه این تیر آخر به هدف می خوره؛ از حله با چه امیدی ، پای پیاده آمد کربلا ، ان شاالله وعده ی هممون اربعین ابی عبدالله با پای پیاده بریم زیارت ؛ وارد حرم شد قصیده شو مقابل مضجع ملکوتی ابی عبدالله خواند :

"اتری تجی ء فجیعه _ بأمض من تلک الفجیعة؟" *یعنی تو عالم مصیبتی جان گداز تر از فاجعه ی کربلا سراغ نداریم*

"حیث الحسین علی الثری" *اون ساعتی که از مرکبش رو خاک ها افتاد* "خیل العدی طحنت ضلوعه" *اون ساعتی که ده نفر سوار بر اسب بر بدن نازنینش اسب تازوندن ... دونه دونه ی این ابیات رو داره  میخونه، تا رسید به این بیت :

"و رضیعه بدم الورید مخضب فاطلب رضیعه" *یعنی این آقایی که اینجا خوابیده یه بچه ی شیرخواره داشت ، چه جوری سیرابش کردن؟ به خون حلقش اون رو سیرابش کردن ... آقا بیا انتقام شیرخواره ی حسین رو بگیر ... تا رسید به این بیت، دید یه دستی از پشت سر به شانه اش خورد ، یکی میگه سید حیدر دیگه بسه ... ادامه نده، منه مهدی طاقت ندارم ... (رمز سخن گفتن با امام زمان رو گرفتی ؟!!) من میخوام بگم آقاجان سید حیدر که چیزی نگفت، فقط گفت این آقا یه بچه ی شیرخواره داشت .. پس چه گذشت بر جد غریبتون حسین ... اومد این بچه ی شیرخواره رو از خواهرش زینب گرفت ، مرحوم سید ابن طاووس می نویسد ، همه یاراش رو زمین افتادن ، یه نگاه کرد دید دیگه براش یاری باقی نمانده ، یه مرتبه صدا زد : "هَلْ مِنْ ذَابٍّ یَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّه"ِ همین که اهل حرم استقاثه ی حسین رو شنیدن، انقده این زن و بچه ضجه زدن ... که ابی عبدالله نگران شد ، سراسیمه آمد سمت خیمه ها، اول خواهرش رو صدا زد : "فنادا یا زینب ایتینی وَلَدِیَ الصَّغِیرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ" این بچه ی صغیر و شیرخواره ام رو بده باهاش وداع کنم ... به به رحمت خدا بر این ناله ها ... روضه ی شیرخواره ی ابی عبدالله از روضه هایی هست که حضرت تو چند تا تشرف سفارش کرده، روضه ،روضه ی باب الحوائجه ... از همه التماس دعا ،  برا پیروزی مدافعان حرم زینبی هم دعا کنید ؛ همین که خواهرش رو صدا زد ، عقیله ی بنی هاشم این بچه رو بغل گرفت ، عجیبه به خدا این بچه رو مادر به ابی عبدالله نداده ، همه ی مقاتل نوشتن زینب این شیرخواره رو به حسین داد ؛ شاید رباب مادرش خجالت کشید، تا این کودک رو تو بغل برادر قرار داد یه جمله ای رو زینب گفته ، عرضه داشت داداش سه روزه که این بچه آب نخورده "فأطلب له شربة من الماء فاخذ الحسین علی یدا" ابی عبدالله این شیرخواره رو ، رو دست گرفت ،بعضی ها نوشتن اونقده بالا آورد که زیر بغل حسین نمایان شد ، فرمود :«ان لم ترحمونی فارحموا هذا الطفل الرضیع» آگه به من رحم نمی کنید لااقل به این شیرخواره رحم کنید «اما ترونه کیف یتلظی عطشا» مگه نمی بینید از شدت عطش لب هاشو پشت سر هم باز و بسته می کنه ... گریه کنا ، ناله زنا ، هنوز حرف ابی عبدالله تمام نشده بود ، حسین هم متوجه نشد تیر حرمله از کدام طرف آمد ... یه وقت دید «فَذُبحَ مِنَ الاُذُنِ إلَی الاُذُن ... » چنان گوش تا گوش علی دریده

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

شب علی اصغر اگه بخوام روضه بخونم همین کافیه..  لالایی،لا لالایی،لا لالایی،

داره پر پر می زنه،چندتا خیمه است..یکی خیمه،خیمه زینبه،یک خیمه خیمه حسینه

یک خیمه خیمه نجمه و قاسم و عبدالله   یک خیمه خیمه ربابه،جلوتر از همه خیمه ها خیمه عباسه ...

اما همه اینها تو یک خیمه جمع اند اونم خیمه ربابه،آخه هر کاری می کنندعلی خوابش نمیبره  گاهی سکینه بغلش می گیره،گاهی رقیه بغلش می گیره  گاهی زینب در آغوشش می گیره،امان از اون لحظه ای که بچه گریه بکنه مادر نتونه کاری براش انجام بده،جانم به این گریه ها..

امشب من برا علی اصغر گریه نمی کنم، امشب من برا اون مادری گریه می کنم که هزار آرزو داشت برا بچه اش،همچین که خدا علی اصغر رو بهش داد می گفت ان شاءالله بزرگ می شی..

ان شاءالله مثل علی اکبر می شی..

روضه علی اصغر ،روضه خجالت کشیدن حسینه..  روضه سکینه خانم،روضه خجالت کشیدن ابوالفضله..   روضه ابوالفضل،روضه خجالت کشیدن ام البنینه.. آخه بعد عاشورا هر روز می اومد می گفت  رباب عباسمو حلال کن،نتونست برا علی اصغر آب بیاره..  گفت خدا رحمت کنه اون کسانی که برا حسین بلند بلند گریه می کنن .. جانم به این گریه ها،جانم به این ناله ها

@@@

گفت روضه خون،نیمه شب از روضه بر می گشت،همچین که رسید سر کوچه،ماه محرمه روضه خونده،خسته..گفت برم خونه.گفت داداش رفتم خونه،سر کوچه مردی نشسته بچه ای رو بغل گرفته،خیال کرد مستحقه   سکه ای رو گذاشت رو قنداق بچه،پدر بچه سرشو بالا آورد گفت آقا شیخ من می شناسمت روضه خون آقام حسینی من گدا نیستم،گفت پس نصف شبی با بچه شیر خوار سر کوچه چه می کنی؟ گفت خدا بعد سالها به من یک بچه عنایت کرده،سر شب حالش بد شد به مادرش گفتم غصه نخور،می رسونمش بیمارستان خوبش می کنم بر می گردم،خانمم خیالش راحت شد بچه رو بردم بیمارستان تا بردم پزشکا گفتن بچه ات جون داده،خب برا چی اینچا نشستی؟

گفت من به مادرش قول دادم.. هی میرم جلو خونه هی بر می گردم هی میگم جوابشو چی بدم؟

آی حسینیاااا.. خبر داری اربابت به رباب گفت علی رو سیرابش می کنم؟ لشکر می گه یک جا دلمون برا حسین سوخت اونجایی که حسین علی رو بالا گرفت...همه جا  یک تیر انداز اگه بخواد تیر اندازی کنه باید یک جای سیاه باشه تا نشونه بگیره،اما همچین که سپیدی گلوی بچه ...  یک نگاه کرد گفت حرمله چرا بیکار ایستادی؟  گفت امیر چه کنم؟ گفت پدر و بزنم یا پسر؟ گفت پسر بزن پدر خودش می میره..  یک وقت حسین دید این بچه بال بال می زنه...

می دونی این منظره ای که حرمله رو صدا زد منو یاد چی انداخت؟ مادر منو تو کوچه،تا کمربند علی رو کشید،نامرد  یک نگاه کرد دید یک زن چهل تا  رو زمین انداخته..  صدا زد .... یک کاری کن که دیگه قدم از قدم بر نداره ...   حسین...

@@@

لالالالاگل پونه،لالالالا گل پونه..  امید ما فقط مشکه،عمو جونم..

لالالالا گل نازم،لالالالا گل گندم   ببین بابا برات رو زد به این مردم 2..

بچه ناخودآگاه تا دستتو میدی ناخودآگاه با پنجه های کوچیکش انگشتو می گیره

به خدا رباب می دید بچه نا نداره انگشت مادر رو بگیره،.. هی می دید این لبا به هم می خوره..

@@@

یه تیر به گلوی علی زد،سر بچه رو شونه حسین افتاد.. آقا هی می اومد سمت خیمه هی بر می گشت..

خدا نیاره بابایی با دست خودش قبر بچشو بکنه.. دیدن ابی عبدالله با دستش قبر کوچیکی رو می کنه،همچین که علی رو تو قبر گذاشت زینب صدا زد داداش چرا خاک نمی ریزی؟

صدا زد خواهر مگه نمی بینی چشماش داره نگام می کنه .    حسین...

یک وقت دید یکی می گه آقا جان مادرت صبر کن..  برگشت دید ربابه..آقا بذار یک بار دیگه بچمو ببینم ...  بذار براش یک بار دیگه لالایی بخونم

لالالالا گل پرپر ،پیش چشمام رو نیزه نری مادر.. 2ّ...

الهی حرمله دستت قلم شه   آخ کبوتر بچه مو از من گرفتی آخه سر یک بچه شیر خواره بالا نیزه!

@@@

ازدحام جمعیت تا کاروان رو اوردن وارد شهر کردند بچه ها ترسیدند،یکی دف می زنه،یکی دست می زنه..

این بچه ها می گفتن داداشمو کشتن دست می زنن..  عمه بابامو کشتند دارن دست می زنن

یک وقت زینب نگاه کرد دید همه دارن یک نقطه ای رو نگاه می کنن،دیدن بالا محمل رباب دستارو تکون می ده ..  یک وقت نگاه کرد گفت عروس مادرم چیه دستاتو تکون می دی؟  صدا زد خانم،ما بین این زن ها دیدم یک زنی بچشو بغل گرفته،یاد علی اصغرم افتادم..   حسین....

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@